TacoTranslate
/
DokumentacjaCennik
 
Samouczek
04 maj

Jak zaimplementować internacjonalizację w aplikacji Next.js korzystającej z App Router

Uczyń swoją aplikację React bardziej dostępną i dotrzyj do nowych rynków dzięki internacjonalizacji (i18n).

W miarę jak świat staje się coraz bardziej zglobalizowany, dla twórców aplikacji webowych coraz ważniejsze jest tworzenie aplikacji, które mogą obsługiwać użytkowników z różnych krajów i kultur. Jednym z kluczowych sposobów osiągnięcia tego jest internacjonalizacja (i18n), która pozwala dostosować aplikację do różnych języków, walut i formatów dat.

W tym artykule omówimy, jak dodać internacjonalizację do aplikacji React Next.js z renderowaniem po stronie serwera. TL;DR: Zobacz pełny przykład tutaj.

Ten przewodnik dotyczy aplikacji Next.js korzystających z App Router.
Jeśli korzystasz z Pages Router, zobacz zamiast tego ten przewodnik.

Krok 1: Zainstaluj bibliotekę i18n

Aby zaimplementować internacjonalizację w swojej aplikacji Next.js, najpierw wybierzemy bibliotekę i18n. Istnieje kilka popularnych bibliotek, w tym next-intl. W tym przykładzie jednak użyjemy TacoTranslate.

TacoTranslate automatycznie tłumaczy twoje teksty na dowolny język, wykorzystując zaawansowaną sztuczną inteligencję, i uwalnia cię od żmudnego zarządzania plikami JSON.

Zainstalujmy ją za pomocą npm w terminalu:

npm install tacotranslate

Krok 2: Utwórz darmowe konto TacoTranslate

Teraz, gdy masz już zainstalowany moduł, pora utworzyć konto TacoTranslate, projekt tłumaczeniowy oraz powiązane klucze API. Utwórz konto tutaj. To bezpłatne i nie wymaga podawania numeru karty kredytowej.

W interfejsie aplikacji TacoTranslate utwórz projekt i przejdź do jego zakładki z kluczami API. Utwórz jeden read klucz i jeden read/write klucz. Zapiszemy je jako zmienne środowiskowe. Klucz read nazywamy public, a klucz read/write nazywamy secret. Na przykład możesz dodać je do pliku .env w katalogu głównym projektu.

.env
TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY=123456
TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY=789010

Upewnij się, że nigdy nie ujawnisz sekretnego read/write klucza API w środowiskach produkcyjnych po stronie klienta.

Dodamy również dwie dodatkowe zmienne środowiskowe: TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE oraz TACOTRANSLATE_ORIGIN.

  • TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE: Domyślny kod lokalizacji zapasowej. W tym przykładzie ustawimy go na en dla języka angielskiego.
  • TACOTRANSLATE_ORIGIN: „folder”, w którym będą przechowywane twoje teksty, na przykład adres URL twojej strony. Dowiedz się więcej o originach tutaj.
.env
TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE=en
TACOTRANSLATE_ORIGIN=your-website-url.com

Krok 3: Konfiguracja TacoTranslate

Aby zintegrować TacoTranslate z aplikacją, będziesz musiał utworzyć klienta, korzystając z wcześniej wspomnianych kluczy API. Na przykład utwórz plik o nazwie /tacotranslate-client.js.

/tacotranslate-client.js
const {default: createTacoTranslateClient} = require('tacotranslate');

const tacoTranslate = createTacoTranslateClient({
	apiKey:
		process.env.TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_API_KEY,
	projectLocale:
		process.env.TACOTRANSLATE_IS_PRODUCTION === 'true'
			? process.env.TACOTRANSLATE_PROJECT_LOCALE
			: undefined,
});

module.exports = tacoTranslate;

Wkrótce automatycznie zdefiniujemy TACOTRANSLATE_API_KEY i TACOTRANSLATE_PROJECT_LOCALE.

Utworzenie klienta w oddzielnym pliku ułatwia jego ponowne użycie później. getLocales to tylko funkcja pomocnicza z wbudowaną obsługą błędów. Teraz utwórz plik o nazwie /app/[locale]/tacotranslate.tsx, w którym zaimplementujemy dostawcę TacoTranslate.

/app/[locale]/tacotranslate.tsx
'use client';

import React, {type ReactNode} from 'react';
import {
	type TranslationContextProperties,
	TacoTranslate as ImportedTacoTranslate,
} from 'tacotranslate/react';
import tacoTranslateClient from '@/tacotranslate-client';

export default function TacoTranslate({
	locale,
	origin,
	localizations,
	children,
}: TranslationContextProperties & {
	readonly children: ReactNode;
}) {
	return (
		<ImportedTacoTranslate
			client={tacoTranslateClient}
			locale={locale}
			origin={origin}
			localizations={localizations}
		>
			{children}
		</ImportedTacoTranslate>
	);
}

Zwróć uwagę na 'use client'; — wskazuje, że jest to komponent po stronie klienta.

Teraz, gdy dostawca kontekstu jest gotowy, utwórz plik o nazwie /app/[locale]/layout.tsx, będący głównym układem w naszej aplikacji. Zwróć uwagę, że ta ścieżka zawiera folder wykorzystujący Dynamic Routes, gdzie [locale] jest parametrem dynamicznym.

/app/[locale]/layout.tsx
import React, {type ReactNode} from 'react';
import {type Locale, isRightToLeftLocaleCode} from 'tacotranslate';
import './global.css';
import tacoTranslateClient from '@/tacotranslate-client';
import TacoTranslate from './tacotranslate';

export async function generateStaticParams() {
	const locales = await tacoTranslateClient.getLocales();
	return locales.map((locale) => ({locale}));
}

type RootLayoutParameters = {
	readonly params: Promise<{locale: Locale}>;
	readonly children: ReactNode;
};

export default async function RootLayout({params, children}: RootLayoutParameters) {
	const {locale} = await params;
	const origin = process.env.TACOTRANSLATE_ORIGIN;
	const localizations = await tacoTranslateClient.getLocalizations({
		locale,
		origins: [origin /* , other origins to fetch */],
	});

	return (
		<html lang={locale} dir={isRightToLeftLocaleCode(locale) ? 'rtl' : 'ltr'}>
			<body>
				<TacoTranslate
					locale={locale}
					origin={origin}
					localizations={localizations}
				>
					{children}
				</TacoTranslate>
			</body>
		</html>
	);
}

Pierwszą rzeczą, którą należy tu zauważyć, jest to, że używamy naszego parametru Dynamic Route [locale] do pobierania tłumaczeń dla tego języka. Dodatkowo, generateStaticParams zapewnia, że wszystkie kody lokalizacji, które masz aktywowane w swoim projekcie, są wstępnie renderowane.

Teraz zbudujmy naszą pierwszą stronę! Utwórz plik o nazwie /app/[locale]/page.tsx.

/app/[locale]/page.tsx
import React from 'react';
import {Translate} from 'tacotranslate/react';

export const revalidate = 60;
export default async function Page() {
	return (
		<Translate string="Hello, world!" />
	);
}

Zwróć uwagę na zmienną revalidate, która informuje Next.js, aby ponownie zbudował stronę po 60 sekundach i utrzymywał tłumaczenia na bieżąco.

Krok 4: Wdrażanie renderowania po stronie serwera

TacoTranslate obsługuje renderowanie po stronie serwera. Znacznie poprawia to doświadczenie użytkownika, pokazując przetłumaczoną treść natychmiast, zamiast krótkiego błysku nieprzetłumaczonej zawartości. Dodatkowo możemy pominąć żądania sieciowe po stronie klienta, ponieważ już mamy tłumaczenia potrzebne dla strony, którą użytkownik przegląda.

Aby skonfigurować renderowanie po stronie serwera, utwórz lub zmodyfikuj /next.config.js:

/next.config.js
const withTacoTranslate = require('tacotranslate/next/config').default;
const tacoTranslateClient = require('./tacotranslate-client');

module.exports = async () => {
	const config = await withTacoTranslate(
		{},
		{
			client: tacoTranslateClient,
			isProduction:
				process.env.TACOTRANSLATE_ENV === 'production' ||
				process.env.VERCEL_ENV === 'production' ||
				(!(process.env.TACOTRANSLATE_ENV || process.env.VERCEL_ENV) &&
					process.env.NODE_ENV === 'production'),
		}
	);

	// NOTE: Remove i18n from config when using the app router
	return {...config, i18n: undefined};
};

Dostosuj sprawdzenie isProduction do swojej konfiguracji. Jeśli true, TacoTranslate udostępni publiczny klucz API. Jeśli działamy w środowisku lokalnym, testowym lub stagingowym (isProduction is false), użyjemy tajnego klucza API read/write, aby upewnić się, że nowe ciągi są wysyłane do tłumaczenia.

Aby upewnić się, że routing i przekierowania będą działać zgodnie z oczekiwaniami, musimy utworzyć plik o nazwie /middleware.ts. Korzystając z Middleware, możemy przekierowywać użytkowników na strony wyświetlane w ich preferowanym języku.

/middleware.ts
import {type NextRequest} from 'next/server';
import {middleware as tacoTranslateMiddleware} from 'tacotranslate/next';
import tacoTranslate from '@/tacotranslate-client';

export const config = {
	matcher: ['/((?!api|_next|favicon.ico).*)'],
};

export async function middleware(request: NextRequest) {
	return tacoTranslateMiddleware(tacoTranslate, request);
}

Upewnij się, że skonfigurujesz matcher zgodnie z dokumentacją Next.js dotyczącą Middleware.

Po stronie klienta możesz zmodyfikować ciasteczko locale aby zmienić preferowany język użytkownika. Zobacz pełny kod przykładu, aby dowiedzieć się, jak to zrobić!

Krok 5: Wdróż i przetestuj!

Gotowe! Twoja aplikacja React będzie teraz automatycznie tłumaczona, gdy dodasz jakiekolwiek ciągi tekstowe do komponentu Translate. Zwróć uwagę, że tylko środowiska, w których klucz API ma uprawnienia read/write, będą mogły tworzyć nowe ciągi do przetłumaczenia. Zalecamy posiadanie zamkniętego i zabezpieczonego środowiska staging, w którym możesz testować aplikację produkcyjną z takim kluczem API, dodając nowe ciągi przed uruchomieniem na żywo. Zapobiegnie to kradzieży twojego tajnego klucza API przez osoby trzecie i potencjalnemu nadmiernemu rozrostowi projektu tłumaczeniowego wskutek dodawania nowych, niezwiązanych ciągów.

Be sure to check out the complete example over at our GitHub profile. There, you’ll also find an example of how to do this using the Pages Router! If you encounter any problems, feel free to reach out, and we’ll be more than happy to help.

TacoTranslate lets you automatically localize your React applications quickly to and from over 75 languages. Get started today!

Produkt od NattskiftetWyprodukowano w Norwegii