بهترین راه‌حل برای بین‌المللی‌سازی (i18n) در برنامه‌های Next.js

نحوه کارکرد

با جهانی‌شدن هرچه بیشتر دنیا، برای توسعه‌دهندگان وب اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کند که برنامه‌هایی بسازند که بتوانند نیازهای کاربران از کشورهای مختلف و فرهنگ‌های گوناگون را برآورده کنند. یکی از راه‌های کلیدی برای رسیدن به این هدف، بین‌المللی‌سازی (i18n) است که به شما اجازه می‌دهد برنامه خود را به زبان‌ها، ارزها، و فرمت‌های تاریخ متفاوت تطبیق دهید.

در این آموزش، ما چگونگی افزودن بین‌المللی‌سازی به برنامه React Next.js خود را با رندر سمت سرور بررسی خواهیم کرد. TL;DR: مثال کامل را اینجا ببینید.

این راهنما برای برنامه‌های Next.js که از Pages Router استفاده می‌کنند، می‌باشد.
اگر از App Router استفاده می‌کنید، لطفاً به این راهنما مراجعه کنید.

مرحله ۱: نصب یک کتابخانه i18n

برای پیاده‌سازی بین‌المللی‌سازی در برنامه Next.js خود، ابتدا یک کتابخانه i18n انتخاب خواهیم کرد. چندین کتابخانه محبوب وجود دارد، از جمله next-intl. اما در این مثال، ما از TacoTranslate استفاده خواهیم کرد.

تاکوترنسلیت رشته‌های شما را به صورت خودکار به هر زبانی با استفاده از هوش مصنوعی پیشرفته ترجمه می‌کند و شما را از مدیریت خسته‌کننده فایل‌های JSON آزاد می‌سازد.

بیایید آن را با استفاده از npm در ترمینال خود نصب کنیم:

npm install tacotranslate

مرحله ۲: یک حساب کاربری رایگان در TacoTranslate ایجاد کنید

اکنون که ماژول را نصب کرده‌اید، زمان آن است که حساب کاربری TacoTranslate خود، یک پروژه ترجمه، و کلیدهای API مرتبط را ایجاد کنید. اینجا یک حساب ایجاد کنید. این کار رایگان است و نیازی به وارد کردن کارت اعتباری ندارد.

در رابط کاربری برنامه TacoTranslate، یک پروژه بسازید و به تب کلیدهای API آن بروید. یک کلید read و یک کلید read/write ایجاد کنید. ما این‌ها را به عنوان متغیرهای محیطی ذخیره خواهیم کرد. کلید read همان چیزی است که ما آن را public می‌نامیم و کلید read/write همان secret است. به عنوان مثال، می‌توانید آن‌ها را به یک فایل .env در ریشه پروژه خود اضافه کنید.

TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY=123456
TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY=789010

اطمینان حاصل کنید که کلید API مخفی read/write هرگز به محیط‌های تولید سمت کلاینت فاش نشود.

همچنین دو متغیر محیطی دیگر اضافه خواهیم کرد: TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE و TACOTRANSLATE_ORIGIN.

• TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE: کد زبان پیش‌فرض برای بازگشت. در این مثال، آن را به en برای انگلیسی تنظیم می‌کنیم.
• TACOTRANSLATE_ORIGIN: «پوشه»‌ای که رشته‌های شما در آن ذخیره خواهند شد، مانند آدرس وب‌سایت شما. برای اطلاعات بیشتر درباره Origins اینجا بخوانید.

TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE=en
TACOTRANSLATE_ORIGIN=your-website-url.com

مرحله ۳: راه‌اندازی TacoTranslate

برای ادغام TacoTranslate با برنامه خود، باید یک کلاینت با استفاده از کلیدهای API که قبلاً داشتید ایجاد کنید. برای مثال، فایلی با نام /tacotranslate-client.js ایجاد کنید.

const {default: createTacoTranslateClient} = require('tacotranslate');

const tacoTranslate = createTacoTranslateClient({
	apiKey:
		process.env.TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_API_KEY ??
		'',
	projectLocale: process.env.TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE ?? '',
});

module.exports = tacoTranslate;

ما به زودی به طور خودکار TACOTRANSLATE_API_KEY را تعریف خواهیم کرد.

ایجاد کلاینت در یک فایل جداگانه استفاده مجدد از آن را در آینده آسان‌تر می‌کند. حالا، با استفاده از یک /pages/_app.tsx سفارشی، ارائه‌دهنده TacoTranslate را اضافه می‌کنیم.

import React from 'react';
import {type AppProps} from 'next/app';
import {type Origin, type Locale, type Localizations} from 'tacotranslate';
import TacoTranslate from 'tacotranslate/react';
import TacoTranslateHead from 'tacotranslate/next/head';
import tacoTranslate from '../tacotranslate-client';

type PageProperties = {
	origin: Origin;
	locale: Locale;
	locales: Locale[];
	localizations: Localizations;
};

export default function App({Component, pageProps}: AppProps<PageProperties>) {
	const {origin, locale, locales, localizations} = pageProps;

	return (
		<TacoTranslate
			client={tacoTranslate}
			origin={origin}
			locale={locale}
			localizations={localizations}
		>
			<TacoTranslateHead rootUrl="https://your-website.com" locales={locales} />
			<Component {...pageProps} />
		</TacoTranslate>
	);
}

اگر قبلاً pageProps و _app.tsx سفارشی دارید، لطفاً تعریف را با خصوصیات و کدهای ذکر شده در بالا گسترش دهید.

مرحله ۴: پیاده‌سازی رندر سمت سرور

TacoTranslate امکان رندر سمت سرور ترجمه‌های شما را فراهم می‌کند. این موضوع تجربه کاربری را به‌طور قابل توجهی بهبود می‌بخشد، زیرا محتوای ترجمه‌شده را فوراً نمایش می‌دهد، به جای اینکه ابتدا یک لحظه محتوای ترجمه‌نشده نمایش داده شود. علاوه بر این، می‌توانیم درخواست‌های شبکه را در سمت کلاینت نادیده بگیریم، زیرا همه ترجمه‌های مورد نیاز خود را از قبل در اختیار داریم.

ما با ایجاد یا اصلاح /next.config.js شروع خواهیم کرد.

const withTacoTranslate = require('tacotranslate/next/config').default;
const tacoTranslateClient = require('./tacotranslate-client');

module.exports = async () => {
	const config = {};

	return withTacoTranslate(config, {
		client: tacoTranslateClient,
		isProduction:
			process.env.TACOTRANSLATE_ENV === 'production' ||
			process.env.VERCEL_ENV === 'production' ||
			(!(process.env.TACOTRANSLATE_ENV || process.env.VERCEL_ENV) &&
				process.env.NODE_ENV === 'production'),
	});
};

بررسی isProduction را متناسب با تنظیمات خود تغییر دهید. در صورت true، TacoTranslate کلید API عمومی را نشان می دهد. اگر در یک محیط محلی، آزمایشی یا مرحله بندی (isProduction is false) هستیم، از کلید مخفی read/write API استفاده می کنیم تا مطمئن شویم رشته های جدید برای ترجمه ارسال می شوند.

تا کنون، ما تنها برنامه Next.js را با یک لیست از زبان‌های پشتیبانی شده تنظیم کرده‌ایم. کار بعدی که انجام خواهیم داد، واکشی ترجمه‌ها برای همه صفحات شماست. برای این کار، بسته به نیازهای خود، از یکی از getTacoTranslateStaticProps یا getTacoTranslateServerSideProps استفاده خواهید کرد.

این توابع سه آرگومان می‌گیرند: یک شئ Next.js Static Props Context، تنظیمات برای TacoTranslate، و ویژگی‌های اختیاری Next.js. توجه داشته باشید که مقدار revalidate در getTacoTranslateStaticProps به‌صورت پیش‌فرض روی ۶۰ تنظیم شده است تا ترجمه‌های شما به‌روز باقی بمانند.

برای استفاده از هر یک از این توابع در یک صفحه، فرض کنیم فایل صفحه‌ای مانند /pages/hello-world.tsx دارید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';
import getTacoTranslateStaticProps from 'tacotranslate/next/get-static-props';
import tacoTranslateClient from '../tacotranslate-client';

export async function getStaticProps(context) {
	return getTacoTranslateStaticProps(context, {client: tacoTranslateClient});
}

export default function Page() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>;
}

اکنون باید بتوانید از کامپوننت Translate برای ترجمه رشته‌ها در تمام کامپوننت‌های React خود استفاده کنید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';

function Component() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>
}

مرحله ۵: منتشر کنید و تست کنید!

کار ما تمام است! حالا برنامه Next.js شما به‌صورت خودکار ترجمه خواهد شد هر زمان که هر رشته‌ای را به یک کامپوننت Translate اضافه کنید. توجه داشته باشید که فقط محیط‌هایی که مجوزهای read/write روی کلید API دارند قادر به ایجاد رشته‌های جدید برای ترجمه خواهند بود. ما توصیه می‌کنیم یک محیط staging بسته و امن داشته باشید که بتوانید برنامه تولیدی خود را با چنین کلید API آزمایش کنید و قبل از انتشار، رشته‌های جدید را اضافه کنید. این کار از دزدیده شدن کلید API مخفی شما توسط هر کسی جلوگیری کرده و همچنین از پر شدن غیرضروری پروژه ترجمه شما با رشته‌های جدید و نامرتبط جلوگیری می‌کند.

Be sure to check out the complete example over at our GitHub profile. There, you’ll also find an example of how to do this using the App Router! If you encounter any problems, feel free to reach out, and we’ll be more than happy to help.

TacoTranslate lets you automatically localize your React applications quickly to and from over 75 languages. Get started today!