بهترین راه‌حل برای بومی‌سازی (i18n) در برنامه‌های Next.js

نحوه‌ی کارکرد

با گلوبال‌تر شدن دنیا، برای توسعه‌دهندگان وب اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که برنامه‌هایی بسازند که بتوانند به کاربران از کشورهای مختلف و فرهنگ‌های متنوع خدمات دهند. یکی از راه‌های کلیدی برای رسیدن به این هدف، بین‌المللی‌سازی (i18n) است که به شما این امکان را می‌دهد برنامه خود را با زبان‌ها، ارزها و فرمت‌های تاریخی مختلف تطبیق دهید.

در این آموزش، نحوه افزودن بین‌المللی‌سازی به برنامه React Next.js خود با رندرینگ سمت سرور را بررسی خواهیم کرد. TL;DR: نمونه کامل را اینجا ببینید.

این راهنما برای برنامه‌های Next.js است که از Pages Router استفاده می‌کنند.
اگر از App Router استفاده می‌کنید، لطفاً به جای آن این راهنما را ببینید.

مرحله ۱: نصب یک کتابخانه i18n

برای پیاده‌سازی بین‌المللی‌سازی در برنامه Next.js خود، ابتدا یک کتابخانه i18n انتخاب می‌کنیم. چندین کتابخانه محبوب وجود دارند، از جمله next-intl. با این حال، در این مثال، ما از TacoTranslate استفاده خواهیم کرد.

تاکوترنسلیت به‌طور خودکار رشته‌های شما را با استفاده از هوش مصنوعی پیشرفته به هر زبان ترجمه می‌کند و شما را از مدیریت خسته‌کننده فایل‌های JSON رها می‌سازد.

بیایید آن را با استفاده از npm در ترمینال خود نصب کنیم:

npm install tacotranslate

مرحله ۲: ایجاد یک حساب کاربری رایگان در TacoTranslate

حالا که ماژول را نصب کرده‌اید، وقت آن است که حساب کاربری TacoTranslate خود را ایجاد کنید، یک پروژه ترجمه بسازید و کلیدهای API مربوطه را دریافت کنید. اینجا حساب کاربری بسازید. این رایگان است و نیازی به وارد کردن کارت اعتباری ندارد.

در رابط کاربری برنامه TacoTranslate، یک پروژه ایجاد کنید و به زبانه کلیدهای API آن بروید. یک کلید read و یک کلید read/write ایجاد کنید. ما آنها را به عنوان متغیرهای محیطی ذخیره خواهیم کرد. کلید read همان چیزی است که ما آن را public می‌نامیم و کلید read/write کلید secret است. برای مثال، می‌توانید آنها را در یک فایل .env در ریشه پروژه خود اضافه کنید.

TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY=123456
TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY=789010

حتماً هیچ‌گاه کلید API مخفی read/write را به محیط‌های تولید سمت کلاینت فاش نکنید.

ما همچنین دو متغیر محیطی دیگر اضافه خواهیم کرد: TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE و TACOTRANSLATE_ORIGIN.

• TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE: کد زبان پیش‌فرض برای حالت پشتیبان. در این مثال، آن را روی en برای زبان انگلیسی تنظیم می‌کنیم.
• TACOTRANSLATE_ORIGIN: «پوشه»‌ای که رشته‌های شما در آن ذخیره خواهند شد، مانند آدرس وب‌سایت شما. برای اطلاعات بیشتر درباره origins اینجا را بخوانید.

TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE=en
TACOTRANSLATE_ORIGIN=your-website-url.com

مرحله ۳: راه‌اندازی TacoTranslate

برای ادغام TacoTranslate با برنامه خود، باید با استفاده از کلیدهای API که قبلاً دریافت کرده‌اید، یک کلاینت ایجاد کنید. به عنوان مثال، یک فایل با نام /tacotranslate-client.js ایجاد کنید.

const {default: createTacoTranslateClient} = require('tacotranslate');

const tacoTranslate = createTacoTranslateClient({
	apiKey:
		process.env.TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_API_KEY ??
		'',
	projectLocale: process.env.TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE ?? '',
});

module.exports = tacoTranslate;

ما به‌زودی به‌طور خودکار TACOTRANSLATE_API_KEY را تعریف خواهیم کرد.

ایجاد کلاینت در یک فایل جداگانه استفاده مجدد را در آینده آسان‌تر می‌کند. اکنون، با استفاده از یک /pages/_app.tsx سفارشی، ما ارائه‌دهنده TacoTranslate را اضافه خواهیم کرد.

import React from 'react';
import {type AppProps} from 'next/app';
import {type Origin, type Locale, type Localizations} from 'tacotranslate';
import TacoTranslate from 'tacotranslate/react';
import TacoTranslateHead from 'tacotranslate/next/head';
import tacoTranslate from '../tacotranslate-client';

type PageProperties = {
	origin: Origin;
	locale: Locale;
	locales: Locale[];
	localizations: Localizations;
};

export default function App({Component, pageProps}: AppProps<PageProperties>) {
	const {origin, locale, locales, localizations} = pageProps;

	return (
		<TacoTranslate
			client={tacoTranslate}
			origin={origin}
			locale={locale}
			localizations={localizations}
		>
			<TacoTranslateHead rootUrl="https://your-website.com" locales={locales} />
			<Component {...pageProps} />
		</TacoTranslate>
	);
}

اگر از قبل pageProps و _app.tsx سفارشی دارید، لطفاً تعریف را با ویژگی‌ها و کدهای بالا گسترش دهید.

مرحله ۴: پیاده‌سازی رندر سمت سرور

TacoTranslate امکان رندر سمت سرور برای ترجمه‌های شما را فراهم می‌کند. این کار تجربه کاربری را به‌طور چشمگیری بهبود می‌بخشد زیرا محتوای ترجمه‌شده بلافاصله نمایش داده می‌شود، به جای اینکه ابتدا یک بار محتوای ترجمه‌نشده ظاهر شود. علاوه بر این، می‌توانیم درخواست‌های شبکه را در سمت کلاینت رد کنیم، زیرا تمام ترجمه‌های مورد نیاز خود را قبلاً داریم.

ما با ایجاد یا اصلاح /next.config.js شروع خواهیم کرد.

const withTacoTranslate = require('tacotranslate/next/config').default;
const tacoTranslateClient = require('./tacotranslate-client');

module.exports = async () => {
	const config = {};

	return withTacoTranslate(config, {
		client: tacoTranslateClient,
		isProduction:
			process.env.TACOTRANSLATE_ENV === 'production' ||
			process.env.VERCEL_ENV === 'production' ||
			(!(process.env.TACOTRANSLATE_ENV || process.env.VERCEL_ENV) &&
				process.env.NODE_ENV === 'production'),
	});
};

بررسی isProduction را متناسب با تنظیمات خود تغییر دهید. در صورت true، TacoTranslate کلید API عمومی را نشان می دهد. اگر در یک محیط محلی، آزمایشی یا مرحله بندی (isProduction is false) هستیم، از کلید مخفی read/write API استفاده می کنیم تا مطمئن شویم رشته های جدید برای ترجمه ارسال می شوند.

تا کنون، ما فقط برنامه Next.js را با یک لیست از زبان‌های پشتیبانی شده تنظیم کرده‌ایم. گام بعدی این است که ترجمه‌ها را برای همه صفحات خود دریافت کنیم. برای این کار، بسته به نیازهای خود، از getTacoTranslateStaticProps یا getTacoTranslateServerSideProps استفاده خواهید کرد.

این توابع سه آرگومان می‌گیرند: یک شیء Next.js Static Props Context, پیکربندی برای TacoTranslate، و ویژگی‌های اختیاری Next.js. توجه داشته باشید که مقدار revalidate در getTacoTranslateStaticProps به طور پیش‌فرض روی ۶۰ تنظیم شده است، تا ترجمه‌های شما به‌روز بمانند.

برای استفاده از هر یک از این توابع در یک صفحه، فرض کنیم یک فایل صفحه‌ای مثل /pages/hello-world.tsx دارید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';
import getTacoTranslateStaticProps from 'tacotranslate/next/get-static-props';
import tacoTranslateClient from '../tacotranslate-client';

export async function getStaticProps(context) {
	return getTacoTranslateStaticProps(context, {client: tacoTranslateClient});
}

export default function Page() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>;
}

اکنون باید بتوانید از کامپوننت Translate برای ترجمه رشته‌ها در تمام کامپوننت‌های React خود استفاده کنید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';

function Component() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>
}

مرحله ۵: استقرار و آزمایش!

کار ما تمام شد! اکنون اپلیکیشن Next.js شما به‌طور خودکار زمانی که هر رشته‌ای را به کامپوننت Translate اضافه کنید، ترجمه خواهد شد. توجه داشته باشید که فقط محیط‌هایی که دسترسی read/write به کلید API دارند، قادر خواهند بود رشته‌های جدیدی برای ترجمه ایجاد کنند. ما توصیه می‌کنیم یک محیط آزمایشی بسته و امن داشته باشید که بتوانید اپلیکیشن تولیدی خود را با چنین کلید API تست کنید و پیش از انتشار رشته‌های جدید را اضافه نمایید. این کار از سرقت کلید مخفی API شما جلوگیری کرده و احتمال رشد بی‌رویه پروژه ترجمه با رشته‌های جدید و نامرتبط را کاهش می‌دهد.

حتماً نمونه کامل را در پروفایل گیت‌هاب ما بررسی کنید. در آنجا، همچنین یک نمونه از نحوه انجام این کار با استفاده از App Router خواهید یافت! اگر با مشکلی مواجه شدید، به‌راحتی می‌توانید تماس بگیرید و ما با کمال میل آماده کمک خواهیم بود.

TacoTranslate به شما امکان می‌دهد برنامه‌های React خود را به‌طور خودکار و سریع به هر زبانی و از هر زبانی بومی‌سازی کنید. همین امروز شروع کنید!