بهترین راه‌حل برای بومی‌سازی (i18n) در برنامه‌های Next.js

چگونه کار می‌کند

با جهانی شدن روزافزون دنیا، برای توسعه‌دهندگان وب اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که برنامه‌هایی بسازند که بتوانند نیاز کاربران از کشورهای مختلف و فرهنگ‌های گوناگون را برآورده کنند. یکی از روش‌های کلیدی برای رسیدن به این هدف، بین‌المللی‌سازی (i18n) است که به شما امکان می‌دهد برنامه خود را به زبان‌ها، ارزها و فرمت‌های تاریخی مختلف سازگار کنید.

در این آموزش، نحوه افزودن بین‌المللی‌سازی به برنامه React Next.js خود با رندر سمت سرور را بررسی خواهیم کرد. TL;DR: نمونه کامل را اینجا ببینید.

این راهنما برای برنامه‌های Next.js است که از Pages Router استفاده می‌کنند.
اگر از App Router استفاده می‌کنید، لطفاً به جای آن این راهنما را ببینید.

مرحله 1: نصب یک کتابخانه i18n

برای پیاده‌سازی بین‌المللی‌سازی در برنامه Next.js خود، ابتدا یک کتابخانه i18n انتخاب می‌کنیم. چندین کتابخانه محبوب وجود دارد، از جمله next-intl. با این حال، در این مثال، ما از TacoTranslate استفاده خواهیم کرد.

TacoTranslate به‌طور خودکار رشته‌های شما را با استفاده از هوش مصنوعی پیشرفته به هر زبان ترجمه می‌کند و شما را از مدیریت خسته‌کننده فایل‌های JSON رها می‌کند.

بیایید آن را با استفاده از npm در ترمینال خود نصب کنیم:

npm install tacotranslate

مرحله ۲: یک حساب کاربری رایگان در TacoTranslate ایجاد کنید

حال که ماژول را نصب کرده‌اید، وقت آن است که حساب TacoTranslate خود را ایجاد کنید، یک پروژه ترجمه بسازید، و کلیدهای API مرتبط را دریافت نمایید. ایجاد حساب کاربری اینجا. این کار رایگان است و به افزودن کارت اعتباری نیاز ندارد.

در رابط کاربری برنامه TacoTranslate، یک پروژه ایجاد کنید و به تب کلیدهای API آن بروید. یک کلید read و یک کلید read/write بسازید. ما آنها را به‌عنوان متغیرهای محیطی ذخیره خواهیم کرد. کلید read چیزی است که ما آن را public می‌نامیم و کلید read/write همان secret است. به‌عنوان مثال، می‌توانید آن‌ها را به یک فایل .env در ریشه پروژه خود اضافه کنید.

TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY=123456
TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY=789010

مطمئن باشید که هرگز کلید API مخفی read/write را به محیط‌های تولید سمت کلاینت لو ندهید.

ما همچنین دو متغیر محیطی دیگر اضافه خواهیم کرد: TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE و TACOTRANSLATE_ORIGIN.

• TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE: کد لوکال پیش‌فرض برای استفاده به عنوان جایگزین. در این مثال، آن را روی en برای زبان انگلیسی تنظیم می‌کنیم.
• TACOTRANSLATE_ORIGIN: «پوشه‌ای» که رشته‌های شما در آن ذخیره خواهند شد، مانند آدرس وبسایت شما. برای اطلاعات بیشتر درباره مبداها اینجا را بخوانید.

TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE=en
TACOTRANSLATE_ORIGIN=your-website-url.com

مرحله ۳: راه‌اندازی TacoTranslate

برای ادغام TacoTranslate با برنامه خود، باید با استفاده از کلیدهای API قبلی یک کلاینت ایجاد کنید. به عنوان مثال، فایلی با نام /tacotranslate-client.jsایجاد کنید.

const {default: createTacoTranslateClient} = require('tacotranslate');

const tacoTranslate = createTacoTranslateClient({
	apiKey:
		process.env.TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_API_KEY ??
		'',
	projectLocale: process.env.TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE ?? '',
});

module.exports = tacoTranslate;

ما به زودی به طور خودکار TACOTRANSLATE_API_KEY را تعریف خواهیم کرد.

ایجاد کلاینت در یک فایل جداگانه استفاده مجدد آن را در آینده آسان‌تر می‌کند. اکنون، با استفاده از یک /pages/_app.tsx سفارشی، ما ارائه‌دهنده TacoTranslate را اضافه خواهیم کرد.

import React from 'react';
import {type AppProps} from 'next/app';
import {type Origin, type Locale, type Localizations} from 'tacotranslate';
import TacoTranslate from 'tacotranslate/react';
import TacoTranslateHead from 'tacotranslate/next/head';
import tacoTranslate from '../tacotranslate-client';

type PageProperties = {
	origin: Origin;
	locale: Locale;
	locales: Locale[];
	localizations: Localizations;
};

export default function App({Component, pageProps}: AppProps<PageProperties>) {
	const {origin, locale, locales, localizations} = pageProps;

	return (
		<TacoTranslate
			client={tacoTranslate}
			origin={origin}
			locale={locale}
			localizations={localizations}
		>
			<TacoTranslateHead rootUrl="https://your-website.com" locales={locales} />
			<Component {...pageProps} />
		</TacoTranslate>
	);
}

اگر از قبل pageProps و _app.tsx سفارشی دارید، لطفاً تعریف را با ویژگی‌ها و کدهای بالا گسترش دهید.

مرحله ۴: پیاده‌سازی رندرینگ سمت سرور

TacoTranslate امکان رندر سمت سرور ترجمه‌های شما را فراهم می‌کند. این امر تجربه کاربری را به طرز قابل توجهی بهبود می‌بخشد زیرا محتوای ترجمه شده را فوراً نمایش می‌دهد، به جای اینکه اول یک لحظه محتوای ترجمه نشده نشان داده شود. علاوه بر این، می‌توانیم درخواست‌های شبکه‌ای در سمت کلاینت را رد کنیم، زیرا همه ترجمه‌های مورد نیاز را از قبل داریم.

ما با ایجاد یا اصلاح /next.config.js شروع خواهیم کرد.

const withTacoTranslate = require('tacotranslate/next/config').default;
const tacoTranslateClient = require('./tacotranslate-client');

module.exports = async () => {
	const config = {};

	return withTacoTranslate(config, {
		client: tacoTranslateClient,
		isProduction:
			process.env.TACOTRANSLATE_ENV === 'production' ||
			process.env.VERCEL_ENV === 'production' ||
			(!(process.env.TACOTRANSLATE_ENV || process.env.VERCEL_ENV) &&
				process.env.NODE_ENV === 'production'),
	});
};

بررسی isProduction را متناسب با تنظیمات خود تغییر دهید. در صورت true، TacoTranslate کلید API عمومی را نشان می دهد. اگر در یک محیط محلی، آزمایشی یا مرحله بندی (isProduction is false) هستیم، از کلید مخفی read/write API استفاده می کنیم تا مطمئن شویم رشته های جدید برای ترجمه ارسال می شوند.

تا اینجا، ما فقط برنامه Next.js را با فهرستی از زبان‌های پشتیبانی شده تنظیم کرده‌ایم. قدم بعدی این است که ترجمه‌ها را برای همه صفحات خود دریافت کنیم. برای انجام این کار، شما از یکی از توابع getTacoTranslateStaticProps یا getTacoTranslateServerSideProps بسته به نیازهای خود استفاده خواهید کرد.

این توابع سه آرگومان می‌گیرند: یک شیء Next.js Static Props Context, پیکربندی برای TacoTranslate، و ویژگی‌های اختیاری Next.js. توجه داشته باشید که مقدار revalidate در getTacoTranslateStaticProps به طور پیش‌فرض روی ۶۰ تنظیم شده است، تا ترجمه‌های شما به‌روز بمانند.

برای استفاده از هر کدام از این توابع در یک صفحه، فرض کنیم یک فایل صفحه مانند /pages/hello-world.tsx دارید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';
import getTacoTranslateStaticProps from 'tacotranslate/next/get-static-props';
import tacoTranslateClient from '../tacotranslate-client';

export async function getStaticProps(context) {
	return getTacoTranslateStaticProps(context, {client: tacoTranslateClient});
}

export default function Page() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>;
}

شما اکنون باید بتوانید از کامپوننت Translate برای ترجمه رشته‌ها در تمام کامپوننت‌های React خود استفاده کنید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';

function Component() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>
}

مرحله ۵: استقرار و آزمون!

ما تمام شدیم! حالا برنامه Next.js شما به صورت خودکار ترجمه خواهد شد زمانی که هر رشته‌ای را به یک کامپوننت Translate اضافه کنید. توجه داشته باشید که فقط محیط‌هایی که دسترسی‌های read/write روی کلید API دارند قادر خواهند بود رشته‌های جدید برای ترجمه ایجاد کنند. ما توصیه می‌کنیم یک محیط staging بسته و امن داشته باشید که بتوانید برنامه تولیدی خود را با چنین کلید API تست کنید و رشته‌های جدید را قبل از انتشار اضافه کنید. این کار از دزدیده شدن کلید API مخفی شما توسط هرکسی جلوگیری کرده و همچنین از افزایش بی‌رویه پروژه ترجمه شما با رشته‌های جدید و نامرتبط جلوگیری می‌کند.

حتماً نمونه کامل را در پروفایل گیت‌هاب ما بررسی کنید. آنجا همچنین نمونه‌ای خواهید یافت از اینکه چگونه این کار را با استفاده از App Router انجام دهید! اگر با هر مشکلی مواجه شدید، دریغ نکنید و تماس بگیرید
تاکوترنسلیت به شما امکان می‌دهد برنامه‌های React خود را به سرعت و به‌صورت خودکار به هر زبان و از هر زبان دیگر بومی‌سازی کنید. امروز شروع کنید!