چگونه در یک برنامه Next.js که از Pages Router استفاده می‌کند، پیاده‌سازی بین‌المللی‌سازی را انجام دهیم

با جهانی شدن روزافزون دنیا، برای توسعه‌دهندگان وب ساخت برنامه‌هایی که بتوانند نیازهای کاربران از کشورهای مختلف و فرهنگ‌های متفاوت را برآورده کنند، اهمیت فزاینده‌ای پیدا کرده است. یکی از راه‌های کلیدی برای دستیابی به این هدف، بین‌المللی‌سازی (i18n) است که به شما اجازه می‌دهد برنامه خود را به زبان‌ها، واحدهای پولی و قالب‌های تاریخ مختلف سازگار کنید.

در این آموزش، نحوه افزودن بین‌المللی‌سازی به برنامه React Next.js خود را با رندرینگ سمت سرور بررسی خواهیم کرد. TL;DR: نمونه کامل را اینجا ببینید.

این راهنما برای برنامه‌های Next.js که از Pages Router استفاده می‌کنند، است.
اگر از App Router استفاده می‌کنید، لطفاً به جای آن این راهنما را ببینید.

مرحله ۱: نصب یک کتابخانه i18n

برای پیاده‌سازی بین‌المللی‌سازی در برنامه Next.js خود، ابتدا یک کتابخانه i18n انتخاب خواهیم کرد. کتابخانه‌های محبوب متعددی وجود دارد، از جمله next-intl. اما در این مثال، ما از TacoTranslate استفاده خواهیم کرد.

TacoTranslate به‌طور خودکار رشته‌های شما را با استفاده از هوش مصنوعی پیشرفته به هر زبانی ترجمه می‌کند و شما را از مدیریت خسته‌کننده فایل‌های JSON آزاد می‌کند.

بیایید با استفاده از npm آن را در ترمینال خود نصب کنیم:

npm install tacotranslate

مرحله ۲: یک حساب کاربری رایگان در TacoTranslate ایجاد کنید

حالا که ماژول را نصب کرده‌اید، وقت آن است که حساب کاربری TacoTranslate خود، یک پروژه ترجمه و کلیدهای API مربوطه را بسازید. اینجا حساب کاربری بسازید. این کار رایگان است و نیازی به وارد کردن کارت اعتباری ندارد.

در رابط کاربری برنامه TacoTranslate، یک پروژه ایجاد کنید و به زبانه کلیدهای API آن بروید. یک کلید read و یک کلید read/write بسازید. ما آنها را به عنوان متغیرهای محیطی ذخیره خواهیم کرد. کلید read چیزی است که ما آن را public می نامیم و کلید read/write همان secret است. به عنوان مثال، می‌توانید آنها را به یک فایل .env در ریشه پروژه خود اضافه کنید.

TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY=123456
TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY=789010

مطمئن شوید که هرگز کلید API مخفی read/write را در محیط‌های تولید سمت کلاینت فاش نکنید.

ما همچنین دو متغیر محیطی دیگر اضافه خواهیم کرد: TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE و TACOTRANSLATE_ORIGIN.

• TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE: کد زبان پیش‌فرض برای بازگشت. در این مثال، ما آن را روی en برای زبان انگلیسی تنظیم می‌کنیم.
• TACOTRANSLATE_ORIGIN: «پوشه»‌ای که رشته‌های شما در آن ذخیره خواهند شد، مانند آدرس وب‌سایت شما. برای اطلاعات بیشتر در مورد origins اینجا بخوانید.

TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE=en
TACOTRANSLATE_ORIGIN=your-website-url.com

مرحله ۳: راه‌اندازی TacoTranslate

برای ادغام TacoTranslate با برنامه خود، باید با استفاده از کلیدهای API که قبلاً داشتید، یک کلاینت ایجاد کنید. به عنوان مثال، فایلی به نام /tacotranslate-client.js بسازید.

const {default: createTacoTranslateClient} = require('tacotranslate');

const tacoTranslate = createTacoTranslateClient({
	apiKey:
		process.env.TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_API_KEY ??
		'',
	projectLocale: process.env.TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE ?? '',
});

module.exports = tacoTranslate;

ما به زودی به‌طور خودکار TACOTRANSLATE_API_KEY را تعریف خواهیم کرد.

ایجاد کلاینت در یک فایل جداگانه استفاده مجدد را در آینده آسان‌تر می‌کند. حالا، با استفاده از یک /pages/_app.tsx سفارشی، ما ارائه‌دهنده TacoTranslate را اضافه خواهیم کرد.

import React from 'react';
import {type AppProps} from 'next/app';
import {type Origin, type Locale, type Localizations} from 'tacotranslate';
import TacoTranslate from 'tacotranslate/react';
import TacoTranslateHead from 'tacotranslate/next/head';
import tacoTranslate from '../tacotranslate-client';

type PageProperties = {
	origin: Origin;
	locale: Locale;
	locales: Locale[];
	localizations: Localizations;
};

export default function App({Component, pageProps}: AppProps<PageProperties>) {
	const {origin, locale, locales, localizations} = pageProps;

	return (
		<TacoTranslate
			client={tacoTranslate}
			origin={origin}
			locale={locale}
			localizations={localizations}
		>
			<TacoTranslateHead rootUrl="https://your-website.com" locales={locales} />
			<Component {...pageProps} />
		</TacoTranslate>
	);
}

اگر قبلاً pageProps و _app.tsx سفارشی دارید، لطفاً تعریف را با خصوصیات و کدهای بالا گسترش دهید.

مرحله ۴: پیاده‌سازی رندر سمت سرور

TacoTranslate اجازه می‌دهد تا ترجمه‌های شما به صورت سمت سرور رندر شوند. این به طور قابل توجهی تجربه کاربری را با نمایش فوری محتوای ترجمه‌شده بهبود می‌بخشد، به جای اینکه ابتدا محتوای ترجمه‌نشده را برای لحظه‌ای نمایش دهد. علاوه بر این، ما می‌توانیم درخواست‌های شبکه را در سمت کلاینت رد کنیم، زیرا تمام ترجمه‌های مورد نیاز را قبلاً در اختیار داریم.

ما با ایجاد یا تغییر /next.config.js شروع خواهیم کرد.

const withTacoTranslate = require('tacotranslate/next/config').default;
const tacoTranslateClient = require('./tacotranslate-client');

module.exports = async () => {
	const config = {};

	return withTacoTranslate(config, {
		client: tacoTranslateClient,
		isProduction:
			process.env.TACOTRANSLATE_ENV === 'production' ||
			process.env.VERCEL_ENV === 'production' ||
			(!(process.env.TACOTRANSLATE_ENV || process.env.VERCEL_ENV) &&
				process.env.NODE_ENV === 'production'),
	});
};

بررسی isProduction را متناسب با تنظیمات خود تغییر دهید. در صورت true، TacoTranslate کلید API عمومی را نشان می دهد. اگر در یک محیط محلی، آزمایشی یا مرحله بندی (isProduction is false) هستیم، از کلید مخفی read/write API استفاده می کنیم تا مطمئن شویم رشته های جدید برای ترجمه ارسال می شوند.

تا کنون، ما فقط برنامه Next.js را با یک لیست از زبان‌های پشتیبانی‌شده راه‌اندازی کرده‌ایم. مرحله بعدی این است که ترجمه‌ها را برای همه صفحات شما دریافت کنیم. برای این کار، شما بر اساس نیازهای خود از یکی از توابع getTacoTranslateStaticProps یا getTacoTranslateServerSideProps استفاده خواهید کرد.

این توابع سه آرگومان دریافت می‌کنند: یک شیء Next.js Static Props Context, پیکربندی برای TacoTranslate، و ویژگی‌های اختیاری Next.js. توجه داشته باشید که مقدار revalidate در getTacoTranslateStaticProps به طور پیش‌فرض روی ۶۰ تنظیم شده است، تا ترجمه‌های شما به‌روز باقی بمانند.

برای استفاده از هر یک از این توابع در یک صفحه، فرض کنیم که یک فایل صفحه مانند /pages/hello-world.tsx دارید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';
import getTacoTranslateStaticProps from 'tacotranslate/next/get-static-props';
import tacoTranslateClient from '../tacotranslate-client';

export async function getStaticProps(context) {
	return getTacoTranslateStaticProps(context, {client: tacoTranslateClient});
}

export default function Page() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>;
}

اکنون باید بتوانید از کامپوننت Translate برای ترجمه رشته‌ها در تمام کامپوننت‌های React خود استفاده کنید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';

function Component() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>
}

مرحله ۵: استقرار و تست!

کار ما تمام شد! حالا برنامه React شما به صورت خودکار زمانی که هر رشته‌ای را به یک کامپوننت Translate اضافه کنید، ترجمه خواهد شد. توجه داشته باشید که فقط محیط‌هایی که دسترسی read/write روی کلید API دارند، قادر به ایجاد رشته‌های جدید برای ترجمه خواهند بود. توصیه می‌کنیم یک محیط آزمایشی بسته و امن داشته باشید که بتوانید برنامه تولیدی خود را با چنین کلید API تست کنید و قبل از راه‌اندازی، رشته‌های جدید را اضافه کنید. این کار جلوگیری می‌کند از اینکه کسی کلید API محرمانه شما را بدزدد و احتمالاً پروژه ترجمه شما را با رشته‌های جدید و نامرتبط بزرگ کند.

حتماً مثال کامل را در پروفایل گیت‌هاب ما بررسی کنید. آنجا همچنین یک مثال از نحوه انجام این کار با استفاده از App Router خواهید یافت! اگر با مشکلی مواجه شدید، بدون تردید تماس بگیرید، و ما با کمال میل آماده کمک هستیم.

تاکوترنسلیت به شما اجازه می‌دهد برنامه‌های React خود را به‌صورت خودکار و سریع به هر زبان و از هر زبان دیگر بومی‌سازی کنید. امروز شروع کنید!