چگونه بین‌المللی‌سازی را در یک برنامه Next.js که از Pages Router استفاده می‌کند، پیاده‌سازی کنیم

با جهانی‌تر شدن دنیا، برای توسعه‌دهندگان وب اهمیت فزاینده‌ای دارد که برنامه‌هایی بسازند که بتوانند به کاربران از کشورهای مختلف و فرهنگ‌های گوناگون پاسخ دهند. یکی از راه‌های کلیدی برای رسیدن به این هدف، بین‌المللی‌سازی (i18n) است که به شما اجازه می‌دهد برنامه خود را به زبان‌ها، ارزها و فرمت‌های تاریخ مختلف تطبیق دهید.

در این آموزش، ما نحوه افزودن بین‌المللی‌سازی به برنامه React Next.js خود با رندر سمت سرور را بررسی خواهیم کرد. TL;DR: مشاهده نمونه کامل در اینجا.

این راهنما برای برنامه‌های Next.js است که از Pages Router استفاده می‌کنند.
اگر از App Router استفاده می‌کنید، لطفاً به جای آن این راهنما را ببینید.

مرحله ۱: نصب یک کتابخانه i18n

برای پیاده‌سازی بین‌المللی‌سازی در برنامه Next.js خود، ابتدا یک کتابخانه i18n انتخاب می‌کنیم. چندین کتابخانه محبوب وجود دارد، از جمله next-intl. با این حال، در این مثال، ما از TacoTranslate استفاده خواهیم کرد.

TacoTranslate رشته‌های شما را به هر زبانی با استفاده از هوش مصنوعی پیشرفته به‌طور خودکار ترجمه می‌کند و شما را از مدیریت خسته‌کننده فایل‌های JSON آزاد می‌سازد.

بیایید آن را با استفاده از npm در ترمینال خود نصب کنیم:

npm install tacotranslate

مرحله ۲: یک حساب کاربری رایگان در TacoTranslate بسازید

حالا که ماژول را نصب کرده‌اید، وقت آن است که حساب کاربری TacoTranslate خود، یک پروژه ترجمه و کلیدهای API مربوطه را ایجاد کنید. اینجا حساب کاربری بسازید. این کار رایگان است و نیازی به وارد کردن کارت اعتباری ندارد.

در رابط کاربری برنامه TacoTranslate، یک پروژه ایجاد کنید و به تب کلیدهای API آن بروید. یک کلید read و یک کلید read/write بسازید. ما آن‌ها را به عنوان متغیرهای محیطی ذخیره خواهیم کرد. کلید read همان چیزی است که ما آن را public می‌نامیم و کلید read/write کلید secret است. به عنوان مثال، می‌توانید آن‌ها را در فایل .env در ریشه پروژه خود اضافه کنید.

TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY=123456
TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY=789010

اطمینان حاصل کنید که هرگز کلید API مخفی read/write را به محیط‌های تولید سمت کلاینت نشت ندهید.

همچنین دو متغیر محیطی دیگر اضافه خواهیم کرد: TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE و TACOTRANSLATE_ORIGIN.

• TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE: کد منطقه پیش‌فرض بازیابی. در این مثال، آن را روی en برای زبان انگلیسی تنظیم می‌کنیم.
• TACOTRANSLATE_ORIGIN: «پوشه‌ای» که رشته‌های شما در آن ذخیره می‌شوند، مانند آدرس اینترنتی وب‌سایت شما. برای اطلاعات بیشتر درباره origins اینجا کلیک کنید.

TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE=en
TACOTRANSLATE_ORIGIN=your-website-url.com

مرحله ۳: راه‌اندازی TacoTranslate

To integrate TacoTranslate with your application, you’ll need to create a client using the API keys from earlier. For example, create a file named /tacotranslate-client.js.

const {default: createTacoTranslateClient} = require('tacotranslate');

const tacoTranslate = createTacoTranslateClient({
	apiKey:
		process.env.TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_API_KEY ??
		'',
	projectLocale: process.env.TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE ?? '',
});

module.exports = tacoTranslate;

ما به زودی به طور خودکار TACOTRANSLATE_API_KEY را تعریف خواهیم کرد.

ایجاد کلاینت در یک فایل جداگانه، استفاده مجدد آن را در آینده آسان‌تر می‌کند. حالا، با استفاده از یک /pages/_app.tsx سفارشی، ارائه‌دهنده TacoTranslate را اضافه خواهیم کرد.

import React from 'react';
import {type AppProps} from 'next/app';
import {type Origin, type Locale, type Localizations} from 'tacotranslate';
import TacoTranslate from 'tacotranslate/react';
import TacoTranslateHead from 'tacotranslate/next/head';
import tacoTranslate from '../tacotranslate-client';

type PageProperties = {
	origin: Origin;
	locale: Locale;
	locales: Locale[];
	localizations: Localizations;
};

export default function App({Component, pageProps}: AppProps<PageProperties>) {
	const {origin, locale, locales, localizations} = pageProps;

	return (
		<TacoTranslate
			client={tacoTranslate}
			origin={origin}
			locale={locale}
			localizations={localizations}
		>
			<TacoTranslateHead rootUrl="https://your-website.com" locales={locales} />
			<Component {...pageProps} />
		</TacoTranslate>
	);
}

اگر قبلاً pageProps و _app.tsx سفارشی دارید، لطفاً تعریف را با ویژگی‌ها و کدهای فوق گسترش دهید.

مرحله ۴: پیاده‌سازی رندر سمت سرور

TacoTranslate امکان رندر سمت سرور ترجمه‌های شما را فراهم می‌کند. این کار تجربه کاربری را به‌طور قابل‌توجهی بهبود می‌بخشد زیرا محتوای ترجمه‌شده را بلافاصله نمایش می‌دهد، به جای اینکه ابتدا یک لحظه محتوای ترجمه‌نشده نمایش داده شود. علاوه بر این، می‌توانیم درخواست‌های شبکه را در سمت کلاینت رد کنیم، زیرا تمام ترجمه‌های مورد نیاز را قبلاً در اختیار داریم.

ما با ایجاد یا ویرایش /next.config.js شروع خواهیم کرد.

const withTacoTranslate = require('tacotranslate/next/config').default;
const tacoTranslateClient = require('./tacotranslate-client');

module.exports = async () => {
	const config = {};

	return withTacoTranslate(config, {
		client: tacoTranslateClient,
		isProduction:
			process.env.TACOTRANSLATE_ENV === 'production' ||
			process.env.VERCEL_ENV === 'production' ||
			(!(process.env.TACOTRANSLATE_ENV || process.env.VERCEL_ENV) &&
				process.env.NODE_ENV === 'production'),
	});
};

بررسی isProduction را متناسب با تنظیمات خود تغییر دهید. در صورت true، TacoTranslate کلید API عمومی را نشان می دهد. اگر در یک محیط محلی، آزمایشی یا مرحله بندی (isProduction is false) هستیم، از کلید مخفی read/write API استفاده می کنیم تا مطمئن شویم رشته های جدید برای ترجمه ارسال می شوند.

تا به حال، ما فقط برنامه Next.js را با لیستی از زبان های پشتیبانی شده تنظیم کرده ایم. کار بعدی که انجام خواهیم داد این است که ترجمه ها را برای همه صفحات شما واکشی کنیم. برای انجام این کار، بر اساس نیاز خود از getTacoTranslateStaticProps یا getTacoTranslateServerSideProps استفاده خواهید کرد.

این توابع سه آرگومان دارند: یک شی Next.js Static Props Context ، پیکربندی برای TacoTranslate و ویژگی های Next.js اختیاری. توجه داشته باشید که revalidate در getTacoTranslateStaticProps به طور پیش فرض روی 60 تنظیم شده است تا ترجمه های شما به روز بمانند.

برای استفاده از هر یک از عملکردها در یک صفحه، فرض کنید یک فایل صفحه مانند /pages/hello-world.tsxدارید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';
import getTacoTranslateStaticProps from 'tacotranslate/next/get-static-props';
import tacoTranslateClient from '../tacotranslate-client';

export async function getStaticProps(context) {
	return getTacoTranslateStaticProps(context, {client: tacoTranslateClient});
}

export default function Page() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>;
}

اکنون باید بتوانید از کامپوننت Translate برای ترجمه رشته‌ها در تمام کامپوننت‌های React خود استفاده کنید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';

function Component() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>
}

مرحله ۵: استقرار و آزمایش!

کار ما تمام شد! برنامه React شما اکنون به‌صورت خودکار ترجمه خواهد شد زمانی که هر رشته‌ای را به یک کامپوننت Translate اضافه کنید. توجه داشته باشید که فقط محیط‌هایی که دسترسی‌های read/write را روی کلید API دارند قادر خواهند بود رشته‌های جدیدی برای ترجمه ایجاد کنند. ما توصیه می‌کنیم یک محیط آزمایشی بسته و امن داشته باشید که بتوانید برنامه تولیدی خود را با چنین کلید API تست کنید و قبل از رفتن به حال زنده، رشته‌های جدید اضافه کنید. این کار از دزدیده شدن کلید API مخفی شما جلوگیری می‌کند و همچنین از اضافه شدن رشته‌های جدید و غیرمرتبط که باعث افزایش بی‌رویه پروژه ترجمه شما می‌شوند، جلوگیری می‌کند.

حتما مثال کامل را در نمایه گیت‌هاب ما بررسی کنید. در آنجا، همچنین نمونه‌ای از نحوه انجام این کار با استفاده از App Router را خواهید یافت! اگر با هر مشکلی مواجه شدید، آزادانه تماس بگیرید، و ما بسیار خوشحال خواهیم شد که کمک کنیم.

تاکوترنسلیت به شما امکان می‌دهد برنامه‌های React خود را به سرعت و به‌صورت خودکار به هر زبان و از هر زبان محلی‌سازی کنید. امروز شروع کنید!