نحوه پیاده‌سازی بین‌المللی‌سازی در یک اپلیکیشن Next.js که از App Router استفاده می‌کند

با جهانی‌تر شدن هرچه بیشتر دنیا، برای توسعه‌دهندگان وب روزبه‌روز اهمیت بیشتری دارد که برنامه‌هایی بسازند که بتوانند نیاز کاربرانِ کشورهای و فرهنگ‌های مختلف را برآورده کنند. یکی از راه‌های کلیدی برای دستیابی به این هدف، بین‌المللی‌سازی (i18n) است که به شما اجازه می‌دهد برنامه‌تان را برای زبان‌ها، ارزها و فرمت‌های تاریخ مختلف تطبیق دهید.

در این مقاله، ما بررسی می‌کنیم چگونه بین‌المللی‌سازی را به برنامه React Next.js خود اضافه کنیم، همراه با رندر سمت سرور. TL;DR: مثال کامل را اینجا ببینید.

این راهنما برای برنامه‌های Next.js است که از App Router استفاده می‌کنند.
اگر از Pages Router استفاده می‌کنید، به‌جای آن این راهنما را ببینید.

مرحله ۱: یک کتابخانه i18n را نصب کنید

برای پیاده‌سازی بین‌المللی‌سازی در برنامه Next.js خود، ابتدا یک کتابخانهٔ i18n انتخاب می‌کنیم. چندین کتابخانهٔ محبوب وجود دارد، از جمله next-intl. با این حال، در این مثال از TacoTranslate استفاده خواهیم کرد.

TacoTranslate به‌صورت خودکار رشته‌های شما را با استفاده از هوش مصنوعی پیشرفته به هر زبانی ترجمه می‌کند و شما را از مدیریت خسته‌کنندهٔ فایل‌های JSON بی‌نیاز می‌سازد.

بیایید آن را با استفاده از npm در ترمینال خود نصب کنیم:

npm install tacotranslate

مرحلهٔ ۲: یک حساب کاربری رایگان TacoTranslate ایجاد کنید

اکنون که ماژول را نصب کرده‌اید، وقت آن است که حساب TacoTranslate خود، یک پروژه ترجمه و کلیدهای API مرتبط را ایجاد کنید. اینجا حساب کاربری بسازید. رایگان است و نیازی به افزودن کارت اعتباری ندارد.

در رابط کاربری برنامه TacoTranslate یک پروژه ایجاد کنید و به تب API keys آن بروید. یک کلید read و یک کلید read/write بسازید. ما آن‌ها را به‌صورت متغیرهای محیطی ذخیره خواهیم کرد. کلید read همان چیزی است که ما آن را public می‌نامیم و کلید read/write همان secret است. به‌عنوان مثال، می‌توانید آن‌ها را در فایل .env در ریشه پروژه خود اضافه کنید.

TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY=123456
TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY=789010

مطمئن شوید که کلید API مخفی read/write هرگز در محیط‌های تولید سمت کلاینت فاش نشود.

ما همچنین دو متغیر محیطی دیگر اضافه خواهیم کرد: TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE و TACOTRANSLATE_ORIGIN.

• TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE: کد لوکال پیش‌فرض (fallback). در این مثال آن را روی en برای زبان انگلیسی تنظیم می‌کنیم.
• TACOTRANSLATE_ORIGIN: «پوشه‌ای» که رشته‌های شما در آن ذخیره می‌شوند، مانند آدرس URL وب‌سایت شما. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره origin‌ها اینجا را بخوانید.

TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE=en
TACOTRANSLATE_ORIGIN=your-website-url.com

مرحله ۳: راه‌اندازی TacoTranslate

برای یکپارچه‌سازی TacoTranslate با برنامهٔ خود، لازم است یک کلاینت با استفاده از کلیدهای API که قبلاً ساختید ایجاد کنید. به‌عنوان مثال، فایلی به‌نام /tacotranslate-client.js ایجاد کنید.

const {default: createTacoTranslateClient} = require('tacotranslate');

const tacoTranslate = createTacoTranslateClient({
	apiKey:
		process.env.TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_API_KEY,
	projectLocale:
		process.env.TACOTRANSLATE_IS_PRODUCTION === 'true'
			? process.env.TACOTRANSLATE_PROJECT_LOCALE
			: undefined,
});

module.exports = tacoTranslate;

ما به‌طور خودکار به‌زودی TACOTRANSLATE_API_KEY و TACOTRANSLATE_PROJECT_LOCALE را تعریف خواهیم کرد.

ایجاد کلاینت در یک فایل جداگانه استفادهٔ مجدد از آن را در آینده آسان می‌کند. getLocales صرفاً یک تابع کمکی است که با مقداری مدیریت خطای داخلی همراه است. حال، یک فایل با نام /app/[locale]/tacotranslate.tsx ایجاد کنید، جایی که ما پروایدر TacoTranslate را پیاده‌سازی خواهیم کرد.

'use client';

import React, {type ReactNode} from 'react';
import {
	type TranslationContextProperties,
	TacoTranslate as ImportedTacoTranslate,
} from 'tacotranslate/react';
import tacoTranslateClient from '@/tacotranslate-client';

export default function TacoTranslate({
	locale,
	origin,
	localizations,
	children,
}: TranslationContextProperties & {
	readonly children: ReactNode;
}) {
	return (
		<ImportedTacoTranslate
			client={tacoTranslateClient}
			locale={locale}
			origin={origin}
			localizations={localizations}
		>
			{children}
		</ImportedTacoTranslate>
	);
}

به 'use client'; توجه کنید؛ این نشان می‌دهد که این یک کامپوننت کلاینت است.

پس از آماده شدن context provider، یک فایل با نام /app/[locale]/layout.tsx ایجاد کنید — این چیدمان ریشه‌ای (root layout) در برنامه ما است. توجه داشته باشید که این مسیر شامل پوشه‌ای است که از Dynamic Routes استفاده می‌کند، جایی که [locale] پارامتر ديناميك است.

import React, {type ReactNode} from 'react';
import {type Locale, isRightToLeftLocaleCode} from 'tacotranslate';
import './global.css';
import tacoTranslateClient from '@/tacotranslate-client';
import TacoTranslate from './tacotranslate';

export async function generateStaticParams() {
	const locales = await tacoTranslateClient.getLocales();
	return locales.map((locale) => ({locale}));
}

type RootLayoutParameters = {
	readonly params: Promise<{locale: Locale}>;
	readonly children: ReactNode;
};

export default async function RootLayout({params, children}: RootLayoutParameters) {
	const {locale} = await params;
	const origin = process.env.TACOTRANSLATE_ORIGIN;
	const localizations = await tacoTranslateClient.getLocalizations({
		locale,
		origins: [origin /* , other origins to fetch */],
	});

	return (
		<html lang={locale} dir={isRightToLeftLocaleCode(locale) ? 'rtl' : 'ltr'}>
			<body>
				<TacoTranslate
					locale={locale}
					origin={origin}
					localizations={localizations}
				>
					{children}
				</TacoTranslate>
			</body>
		</html>
	);
}

اولین نکته‌ای که باید در اینجا به آن توجه کنید این است که ما از پارامتر Dynamic Route خود [locale] برای واکشی ترجمه‌ها برای آن زبان استفاده می‌کنیم. علاوه بر این، generateStaticParams اطمینان حاصل می‌کند که همه کدهای محلی که برای پروژه‌تان فعال کرده‌اید، از پیش رندر شده‌اند.

حالا بیایید اولین صفحه‌مان را بسازیم! فایلی با نام /app/[locale]/page.tsx ایجاد کنید.

import React from 'react';
import {Translate} from 'tacotranslate/react';

export const revalidate = 60;
export default async function Page() {
	return (
		<Translate string="Hello, world!" />
	);
}

به متغیر revalidate توجه کنید، که به Next.js می‌گوید صفحه را پس از 60 ثانیه بازسازی کند و ترجمه‌های شما را به‌روز نگه دارد.

مرحله ۴: پیاده‌سازی رندر سمت سرور

TacoTranslate از رندر سمت سرور پشتیبانی می‌کند. این به‌طور چشمگیری تجربه کاربری را بهبود می‌بخشد چون محتوای ترجمه‌شده را فوراً نشان می‌دهد، به جای اینکه ابتدا برای لحظه‌ای محتوای ترجمه‌نشده نمایش داده شود. علاوه بر این، می‌توانیم درخواست‌های شبکه از سمت کلاینت را کنار بگذاریم، چون قبلاً ترجمه‌های موردنیاز صفحه‌ای که کاربر در حال مشاهده آن است را در اختیار داریم.

برای راه‌اندازی رندر سمت سرور، فایل /next.config.js را ایجاد یا ویرایش کنید:

const withTacoTranslate = require('tacotranslate/next/config').default;
const tacoTranslateClient = require('./tacotranslate-client');

module.exports = async () => {
	const config = await withTacoTranslate(
		{},
		{
			client: tacoTranslateClient,
			isProduction:
				process.env.TACOTRANSLATE_ENV === 'production' ||
				process.env.VERCEL_ENV === 'production' ||
				(!(process.env.TACOTRANSLATE_ENV || process.env.VERCEL_ENV) &&
					process.env.NODE_ENV === 'production'),
		}
	);

	// NOTE: Remove i18n from config when using the app router
	return {...config, i18n: undefined};
};

شرط isProduction را متناسب با تنظیمات خود اصلاح کنید. اگر true باشد، TacoTranslate کلید API عمومی را نمایش خواهد داد. اگر در یک محیط محلی، آزمایشی یا پیش‌تولید (staging) هستیم (isProduction is false)، از کلید API مخفی read/write استفاده خواهیم کرد تا مطمئن شویم رشته‌های جدید برای ترجمه ارسال می‌شوند.

برای اطمینان از اینکه مسیریابی و تغییر مسیر همان‌طور که انتظار می‌رود کار می‌کنند، باید فایلی به نام /middleware.ts ایجاد کنیم. با استفاده از Middleware, می‌توانیم کاربران را به صفحاتی هدایت کنیم که به زبان موردنظرشان نمایش داده می‌شوند.

import {type NextRequest} from 'next/server';
import {middleware as tacoTranslateMiddleware} from 'tacotranslate/next';
import tacoTranslate from '@/tacotranslate-client';

export const config = {
	matcher: ['/((?!api|_next|favicon.ico).*)'],
};

export async function middleware(request: NextRequest) {
	return tacoTranslateMiddleware(tacoTranslate, request);
}

اطمینان حاصل کنید که matcher را مطابق با مستندات میان‌افزار Next.js تنظیم کنید.

در سمت کلاینت می‌توانید کوکی locale را تغییر دهید تا زبان ترجیحی کاربر تغییر کند. برای ایده‌هایی در مورد نحوه انجام این کار، لطفاً کد نمونه کامل را ببینید!

مرحله ۵: استقرار و آزمایش!

تمام شد! از این پس برنامه‌ی React شما به‌صورت خودکار هر زمان که هر رشته‌ای را به یک کامپوننت Translate اضافه کنید، ترجمه خواهد شد. توجه داشته باشید که تنها محیط‌هایی که مجوز read/write روی کلید API دارند قادر به ایجاد رشته‌های جدید برای ترجمه خواهند بود. پیشنهاد می‌کنیم یک محیط آزمایشی بسته و امن داشته باشید که در آن بتوانید برنامه‌ی تولیدی خود را با چنین کلید API آزمایش کنید و پیش از انتشار، رشته‌های جدید را اضافه کنید. این کار از سرقت کلید محرمانه‌ی API شما توسط هر کسی جلوگیری می‌کند و همچنین از پرشدن غیرضروری پروژه‌ی ترجمه‌تان با رشته‌های جدید و نامرتبط جلوگیری می‌نماید.

Be sure to check out the complete example over at our GitHub profile. There, you’ll also find an example of how to do this using the Pages Router! If you encounter any problems, feel free to reach out, and we’ll be more than happy to help.

TacoTranslate lets you automatically localize your React applications quickly to and from over 75 languages. Get started today!