بهترین راه‌حل برای بین‌المللی‌سازی (i18n) در برنامه‌های Next.js

نحوهٔ کار

با جهانی‌شدن فزاینده، برای توسعه‌دهندگان وب ساختن برنامه‌هایی که بتوانند نیازهای کاربران از کشورهای و فرهنگ‌های مختلف را برآورده کنند، اهمیت روزافزونی یافته است. یکی از راه‌های کلیدی برای رسیدن به این هدف، بین‌المللی‌سازی (i18n) است، که به شما اجازه می‌دهد برنامه‌تان را با زبان‌ها، ارزها و فرمت‌های تاریخ مختلف سازگار کنید.

در این آموزش، ما روش افزودن بین‌المللی‌سازی به برنامه React Next.js شما را با استفاده از رندر سمت سرور بررسی می‌کنیم. TL;DR: نمونه کامل را در اینجا ببینید.

این راهنما برای برنامه‌های Next.js است که از Pages Router استفاده می‌کنند.
اگر از App Router استفاده می‌کنید، لطفاً به این راهنما مراجعه کنید.

مرحله ۱: یک کتابخانهٔ i18n را نصب کنید

برای پیاده‌سازی بین‌المللی‌سازی در برنامه Next.js خود، ابتدا یک کتابخانه i18n را انتخاب خواهیم کرد. چندین کتابخانهٔ محبوب وجود دارند، از جمله next-intl. با این حال، در این مثال ما از TacoTranslate استفاده خواهیم کرد.

TacoTranslate رشته‌های شما را به‌طور خودکار با استفاده از هوش مصنوعی پیشرفته به هر زبانی ترجمه می‌کند و شما را از مدیریت خسته‌کنندهٔ فایل‌های JSON بی‌نیاز می‌سازد.

بیایید آن را با استفاده از npm در ترمینال خود نصب کنیم:

npm install tacotranslate

مرحله ۲: یک حساب رایگان TacoTranslate ایجاد کنید

اکنون که ماژول را نصب کرده‌اید، وقت آن است که حساب TacoTranslate خود، یک پروژه ترجمه و کلیدهای API مربوطه را ایجاد کنید. اینجا یک حساب کاربری ایجاد کنید. این کار رایگان است و نیازی به وارد کردن کارت اعتباری ندارد.

در رابط کاربری برنامهٔ TacoTranslate، یک پروژه ایجاد کنید و به تب کلیدهای API آن بروید. یک کلید read و یک کلید read/write ایجاد کنید. ما آن‌ها را به‌عنوان متغیرهای محیطی ذخیره خواهیم کرد. کلید read چیزی است که ما آن‌را public می‌نامیم و کلید read/write همان secret است. به‌عنوان مثال، می‌توانید آن‌ها را در فایل .env در ریشهٔ پروژهٔ خود اضافه کنید.

TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY=123456
TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY=789010

حتماً مطمئن شوید که هرگز کلید API محرمانه read/write را در محیط‌های تولید سمت کلاینت فاش نکنید.

ما همچنین دو متغیر محیطی دیگر اضافه خواهیم کرد: TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE و TACOTRANSLATE_ORIGIN.

• TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE: کد محلی پیش‌فرض (fallback). در این مثال آن را روی en برای زبان انگلیسی تنظیم خواهیم کرد.
• TACOTRANSLATE_ORIGIN: «پوشه»ای که رشته‌های شما در آن ذخیره خواهند شد، مانند آدرس وب‌سایت شما. برای اطلاعات بیشتر درباره مبداها اینجا را بخوانید.

TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE=en
TACOTRANSLATE_ORIGIN=your-website-url.com

مرحله ۳: راه‌اندازی TacoTranslate

برای ادغام TacoTranslate با برنامهٔ شما، باید یک کلاینت با استفاده از کلیدهای API که پیش‌تر ایجاد کرده‌اید بسازید. برای مثال، فایلی به نام /tacotranslate-client.js ایجاد کنید.

const {default: createTacoTranslateClient} = require('tacotranslate');

const tacoTranslate = createTacoTranslateClient({
	apiKey:
		process.env.TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_API_KEY ??
		'',
	projectLocale: process.env.TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE ?? '',
});

module.exports = tacoTranslate;

ما به زودی TACOTRANSLATE_API_KEY را به‌طور خودکار تعریف خواهیم کرد.

ایجاد کلاینت در یک فایل جداگانه استفادهٔ مجدد از آن را در آینده آسان‌تر می‌کند. اکنون، با استفاده از یک /pages/_app.tsx سفارشی، پراوایدر TacoTranslate را اضافه خواهیم کرد.

import React from 'react';
import {type AppProps} from 'next/app';
import {type Origin, type Locale, type Localizations} from 'tacotranslate';
import TacoTranslate from 'tacotranslate/react';
import TacoTranslateHead from 'tacotranslate/next/head';
import tacoTranslate from '../tacotranslate-client';

type PageProperties = {
	origin: Origin;
	locale: Locale;
	locales: Locale[];
	localizations: Localizations;
};

export default function App({Component, pageProps}: AppProps<PageProperties>) {
	const {origin, locale, locales, localizations} = pageProps;

	return (
		<TacoTranslate
			client={tacoTranslate}
			origin={origin}
			locale={locale}
			localizations={localizations}
		>
			<TacoTranslateHead rootUrl="https://your-website.com" locales={locales} />
			<Component {...pageProps} />
		</TacoTranslate>
	);
}

اگر شما قبلاً pageProps و _app.tsx سفارشی دارید، لطفاً تعریف را با ویژگی‌ها و کدی که در بالا آمده است گسترش دهید.

گام ۴: پیاده‌سازی رندر در سمت سرور

TacoTranslate این امکان را فراهم می‌کند که ترجمه‌های شما در سمت سرور نمایش داده شوند. این کار تجربهٔ کاربری را به‌طور چشمگیری بهبود می‌بخشد، چون محتوای ترجمه‌شده را بلافاصله نشان می‌دهد، به‌جای اینکه ابتدا برای لحظه‌ای محتوای ترجمه‌نشده ظاهر شود. علاوه بر این، نیازی به انجام درخواست‌های شبکه از سمت کلاینت نیست، چون همهٔ ترجمه‌های مورد نیاز را از قبل داریم.

ما با ایجاد یا تغییر /next.config.js شروع خواهیم کرد.

const withTacoTranslate = require('tacotranslate/next/config').default;
const tacoTranslateClient = require('./tacotranslate-client');

module.exports = async () => {
	const config = {};

	return withTacoTranslate(config, {
		client: tacoTranslateClient,
		isProduction:
			process.env.TACOTRANSLATE_ENV === 'production' ||
			process.env.VERCEL_ENV === 'production' ||
			(!(process.env.TACOTRANSLATE_ENV || process.env.VERCEL_ENV) &&
				process.env.NODE_ENV === 'production'),
	});
};

بررسی isProduction را مطابق تنظیمات خود تغییر دهید. اگر true باشد، TacoTranslate کلید API عمومی را نمایش خواهد داد. اگر ما در یک محیط محلی، آزمایشی یا پیش‌تولید (isProduction is false) باشیم، از کلید API محرمانه read/write استفاده خواهیم کرد تا اطمینان حاصل شود رشته‌های جدید برای ترجمه ارسال می‌شوند.

تا کنون تنها برنامهٔ Next.js را با فهرستی از زبان‌های پشتیبانی‌شده تنظیم کرده‌ایم. قدم بعدی این است که ترجمه‌ها را برای همهٔ صفحات‌تان دریافت کنیم. برای انجام این کار، بسته به نیازهایتان از یکی از getTacoTranslateStaticProps یا getTacoTranslateServerSideProps استفاده خواهید کرد.

این توابع سه آرگومان می‌پذیرند: یک شیء Next.js Static Props Context, پیکربندی برای TacoTranslate، و خصوصیات اختیاری Next.js. توجه داشته باشید که revalidate در getTacoTranslateStaticProps به‌صورت پیش‌فرض روی 60 تنظیم شده است، تا ترجمه‌های شما به‌روز بمانند.

برای استفاده از هر یک از این توابع در یک صفحه، فرض کنیم شما یک فایل صفحه مانند /pages/hello-world.tsx دارید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';
import getTacoTranslateStaticProps from 'tacotranslate/next/get-static-props';
import tacoTranslateClient from '../tacotranslate-client';

export async function getStaticProps(context) {
	return getTacoTranslateStaticProps(context, {client: tacoTranslateClient});
}

export default function Page() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>;
}

اکنون باید بتوانید از Translate کامپوننت برای ترجمهٔ رشته‌ها در تمام کامپوننت‌های React خود استفاده کنید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';

function Component() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>
}

مرحلهٔ پنجم: آن را مستقر کنید و آزمایش کنید!

ما تمام کردیم! اکنون برنامهٔ Next.js شما به‌طور خودکار وقتی هر رشته‌ای را داخل کامپوننت Translate اضافه کنید، ترجمه خواهد شد. توجه داشته باشید که تنها محیط‌هایی که مجوز read/write را در کلید API دارند قادر خواهند بود رشته‌های جدیدی برای ترجمه ایجاد کنند. ما توصیه می‌کنیم یک محیط استیج (staging) بسته و امن داشته باشید که بتوانید برنامهٔ تولیدی‌تان را با چنین کلید API آزمایش کنید و قبل از راه‌اندازی، رشته‌های جدید را اضافه کنید. این کار از سرقت کلید API محرمانهٔ شما توسط هر کسی جلوگیری می‌کند و همچنین مانع از افزایش بی‌رویهٔ پروژهٔ ترجمه‌تان با افزودن رشته‌های جدید و نامرتبط می‌شود.

Be sure to check out the complete example over at our GitHub profile. There, you’ll also find an example of how to do this using the App Router! If you encounter any problems, feel free to reach out, and we’ll be more than happy to help.

TacoTranslate lets you automatically localize your React applications quickly to and from over 75 languages. Get started today!