بهترین راه‌حل برای بین‌المللی‌سازی (i18n) در برنامه‌های Next.js

چگونه کار می‌کند

با جهانی‌شدن روزافزون، برای توسعه‌دهندگان وب هر روز اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که برنامه‌هایی بسازند که بتوانند نیازهای کاربران از کشورهای و فرهنگ‌های مختلف را برآورده کنند. یکی از راه‌های اساسی برای رسیدن به این هدف، بین‌المللی‌سازی (i18n) است که به شما امکان می‌دهد برنامه‌تان را با زبان‌ها، ارزها و فرمت‌های تاریخ مختلف تطبیق دهید.

در این آموزش، ما نحوه افزودن بین‌المللی‌سازی به برنامه React Next.js شما همراه با رندر سمت سرور را بررسی خواهیم کرد. TL;DR: نمونهٔ کامل را اینجا ببینید.

این راهنما برای برنامه‌های Next.js است که از Pages Router استفاده می‌کنند.
اگر از App Router استفاده می‌کنید، لطفاً به این راهنما مراجعه کنید.

مرحله 1: یک کتابخانهٔ i18n را نصب کنید

برای پیاده‌سازی بین‌المللی‌سازی در برنامه Next.js خود، ابتدا یک کتابخانهٔ i18n را انتخاب خواهیم کرد. چندین کتابخانهٔ محبوب وجود دارد، از جمله next-intl. با این حال، در این مثال، ما از TacoTranslate استفاده خواهیم کرد.

TacoTranslate به‌طور خودکار رشته‌های شما را با استفاده از هوش مصنوعی پیشرفته به هر زبان ترجمه می‌کند و شما را از مدیریت خسته‌کنندهٔ فایل‌های JSON رها می‌سازد.

بیایید آن را با استفاده از npm در ترمینال خود نصب کنیم:

npm install tacotranslate

مرحله ۲: یک حساب کاربری رایگان در TacoTranslate ایجاد کنید

حالا که ماژول را نصب کرده‌اید، وقت آن است که حساب TacoTranslate خود، یک پروژه ترجمه، و کلیدهای API مرتبط را ایجاد کنید. اینجا یک حساب بسازید. این رایگان است و نیازی به افزودن کارت اعتباری ندارد.

در رابط کاربری برنامه TacoTranslate، یک پروژه ایجاد کنید و به زبانهٔ کلیدهای API آن بروید. یک کلید read و یک کلید read/write ایجاد کنید. ما آن‌ها را به‌عنوان متغیرهای محیطی ذخیره خواهیم کرد. کلید read همان چیزی است که ما آن را public می‌نامیم و کلید read/write همان secret است. برای مثال، می‌توانید آن‌ها را در یک فایل .env در ریشهٔ پروژه‌تان اضافه کنید.

TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY=123456
TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY=789010

اطمینان حاصل کنید که هرگز کلید API مخفی read/write را در محیط‌های تولیدی سمتِ کاربر فاش نکنید.

همچنین دو متغیر محیطی دیگر اضافه خواهیم کرد: TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE و TACOTRANSLATE_ORIGIN.

• TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE: کد محلۀ پیش‌فرض پشتیبان. در این مثال، آن را به en برای زبان انگلیسی تنظیم خواهیم کرد.
• TACOTRANSLATE_ORIGIN: «پوشه»ای که رشته‌های شما در آن ذخیره خواهند شد، مانند آدرس وب‌سایت شما. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره origins این‌جا بخوانید.

TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE=en
TACOTRANSLATE_ORIGIN=your-website-url.com

گام ۳: راه‌اندازی TacoTranslate

برای ادغام TacoTranslate با برنامهٔ خود، نیاز دارید که با استفاده از کلیدهای API که قبلاً ایجاد کرده‌اید، یک کلاینت بسازید. برای مثال، فایلی به نام /tacotranslate-client.js ایجاد کنید.

const {default: createTacoTranslateClient} = require('tacotranslate');

const tacoTranslate = createTacoTranslateClient({
	apiKey:
		process.env.TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_API_KEY ??
		'',
	projectLocale: process.env.TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE ?? '',
});

module.exports = tacoTranslate;

ما به‌طور خودکار TACOTRANSLATE_API_KEY را به زودی تعریف خواهیم کرد.

ایجاد کلاینت در یک فایل جداگانه استفادهٔ دوباره از آن را در آینده آسان‌تر می‌کند. اکنون، با استفاده از یک /pages/_app.tsx سفارشی، ما ارائه‌دهندهٔ TacoTranslate را اضافه خواهیم کرد.

import React from 'react';
import {type AppProps} from 'next/app';
import {type Origin, type Locale, type Localizations} from 'tacotranslate';
import TacoTranslate from 'tacotranslate/react';
import TacoTranslateHead from 'tacotranslate/next/head';
import tacoTranslate from '../tacotranslate-client';

type PageProperties = {
	origin: Origin;
	locale: Locale;
	locales: Locale[];
	localizations: Localizations;
};

export default function App({Component, pageProps}: AppProps<PageProperties>) {
	const {origin, locale, locales, localizations} = pageProps;

	return (
		<TacoTranslate
			client={tacoTranslate}
			origin={origin}
			locale={locale}
			localizations={localizations}
		>
			<TacoTranslateHead rootUrl="https://your-website.com" locales={locales} />
			<Component {...pageProps} />
		</TacoTranslate>
	);
}

اگر از قبل pageProps و _app.tsx سفارشی دارید، لطفاً تعریف را با خصوصیات و کد بالا گسترش دهید.

مرحلهٔ ۴: پیاده‌سازی رندر سمت سرور

TacoTranslate اجازه می‌دهد ترجمه‌های شما در سمت سرور رندر شوند. این امر تجربهٔ کاربری را به‌طور چشمگیری بهبود می‌بخشد، زیرا محتوای ترجمه‌شده را بلافاصله نمایش می‌دهد، به‌جای آن‌که ابتدا لحظه‌ای محتوای ترجمه‌نشده ظاهر شود. علاوه بر این، می‌توانیم از ارسال درخواست‌های شبکه‌ای در سمت کلاینت صرف‌نظر کنیم، زیرا همهٔ ترجمه‌های مورد نیاز را از قبل در اختیار داریم.

ما با ایجاد یا تغییر /next.config.js شروع خواهیم کرد.

const withTacoTranslate = require('tacotranslate/next/config').default;
const tacoTranslateClient = require('./tacotranslate-client');

module.exports = async () => {
	const config = {};

	return withTacoTranslate(config, {
		client: tacoTranslateClient,
		isProduction:
			process.env.TACOTRANSLATE_ENV === 'production' ||
			process.env.VERCEL_ENV === 'production' ||
			(!(process.env.TACOTRANSLATE_ENV || process.env.VERCEL_ENV) &&
				process.env.NODE_ENV === 'production'),
	});
};

بررسی isProduction را متناسب با تنظیمات خود تغییر دهید. اگر true, TacoTranslate کلید API عمومی را نمایش خواهد داد. اگر در یک محیط محلی، آزمایشی، یا staging باشیم (isProduction is false)، ما از کلید API مخفی read/write استفاده خواهیم کرد تا مطمئن شویم رشته‌های جدید برای ترجمه ارسال می‌شوند.

تا کنون، ما فقط برنامه Next.js را با یک فهرست از زبان‌های پشتیبانی‌شده پیکربندی کرده‌ایم. گام بعدی این است که ترجمه‌ها را برای تمام صفحات شما دریافت کنیم. برای انجام این کار، بسته به نیازهای خود از یکی از getTacoTranslateStaticProps یا getTacoTranslateServerSideProps استفاده خواهید کرد.

این توابع سه آرگومان می‌گیرند: یک شی Next.js Static Props Context، پیکربندی برای TacoTranslate، و خواص اختیاری Next.js. توجه داشته باشید که revalidate در getTacoTranslateStaticProps به‌طور پیش‌فرض روی 60 تنظیم شده است، تا ترجمه‌های شما به‌روز بمانند.

برای استفاده از هر کدام از این توابع در یک صفحه، فرض کنیم فایل صفحه‌ای مانند /pages/hello-world.tsx دارید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';
import getTacoTranslateStaticProps from 'tacotranslate/next/get-static-props';
import tacoTranslateClient from '../tacotranslate-client';

export async function getStaticProps(context) {
	return getTacoTranslateStaticProps(context, {client: tacoTranslateClient});
}

export default function Page() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>;
}

اکنون باید بتوانید از کامپوننت Translate برای ترجمهٔ رشته‌ها در تمام کامپوننت‌های React خود استفاده کنید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';

function Component() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>
}

مرحله پنجم: استقرار و آزمایش!

تمام شد! برنامهٔ Next.js شما اکنون به‌طور خودکار ترجمه خواهد شد وقتی هر رشته‌ای را به یک Translate کامپوننت اضافه کنید. توجه داشته باشید که تنها محیط‌هایی که کلید API آن‌ها دارای مجوز read/write است قادر خواهند بود رشته‌های جدیدی برای ترجمه ایجاد کنند. ما توصیه می‌کنیم یک محیط آزمایشی بسته و امن داشته باشید که در آن بتوانید برنامهٔ تولیدی خود را با چنین کلید API آزمایش کنید و قبل از راه‌اندازی، رشته‌های جدید را اضافه کنید. این از دزدیده شدن کلید مخفی API شما توسط هر کسی هر کسی جلوگیری می‌کند، و احتمال انباشت بی‌رویهٔ پروژهٔ ترجمهٔ شما با رشته‌های جدید و نامرتبط را کاهش می‌دهد.

Be sure to check out the complete example over at our GitHub profile. There, you’ll also find an example of how to do this using the App Router! If you encounter any problems, feel free to reach out, and we’ll be more than happy to help.

TacoTranslate lets you automatically localize your React applications quickly to and from over 75 languages. Get started today!