بهترین راه‌حل برای بین‌المللی‌سازی (i18n) در برنامه‌های Next.js

چگونه کار می‌کند

با گسترش جهانی شدن، برای توسعه‌دهندگان وب روزبه‌روز مهم‌تر می‌شود که برنامه‌هایی بسازند که بتوانند به نیاز کاربران از کشورهای و فرهنگ‌های مختلف پاسخ دهند. یکی از راه‌های کلیدی برای رسیدن به این هدف بین‌المللی‌سازی (i18n) است، که به شما امکان می‌دهد برنامه‌تان را به زبان‌ها، ارزها و فرمت‌های مختلف تاریخ سازگار کنید.

در این آموزش، ما نشان می‌دهیم چگونه بین‌المللی‌سازی را با رندر سمت سرور به برنامه React Next.js خود اضافه کنیم. TL;DR: نمونهٔ کامل را اینجا ببینید.

این راهنما برای برنامه‌های Next.js است که از Pages Router استفاده می‌کنند.
اگر از App Router استفاده می‌کنید، لطفاً به این راهنما مراجعه کنید.

مرحله ۱: یک کتابخانهٔ i18n را نصب کنید

برای پیاده‌سازی بین‌المللی‌سازی (i18n) در برنامهٔ Next.js خود، ابتدا یک کتابخانهٔ i18n را انتخاب خواهیم کرد. چندین کتابخانهٔ محبوب وجود دارد، از جمله next-intl. با این حال، در این مثال، ما از TacoTranslate استفاده خواهیم کرد.

TacoTranslate به‌طور خودکار رشته‌های شما را با استفاده از هوش مصنوعی پیشرفته به هر زبانی ترجمه می‌کند و شما را از مدیریت خسته‌کنندهٔ فایل‌های JSON بی‌نیاز می‌سازد.

بیایید آن را با استفاده از npm در ترمینال خود نصب کنیم:

npm install tacotranslate

گام ۲: یک حساب رایگان TacoTranslate ایجاد کنید

اکنون که ماژول را نصب کرده‌اید، وقت آن است که حساب TacoTranslate خود، یک پروژه ترجمه و کلیدهای API مربوطه را ایجاد کنید. اینجا یک حساب ایجاد کنید. رایگان است و نیازی به اضافه کردن کارت اعتباری ندارد.

در رابط کاربری برنامه TacoTranslate، یک پروژه ایجاد کنید و به زبانه کلیدهای API آن بروید. یک کلید read و یک کلید read/write بسازید. ما آن‌ها را به‌عنوان متغیرهای محیطی ذخیره خواهیم کرد. کلید read چیزی است که ما آن را public می‌نامیم و کلید read/write secret است. برای مثال، می‌توانید آن‌ها را در یک فایل .env در ریشهٔ پروژه‌تان اضافه کنید.

TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY=123456
TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY=789010

حتماً مواظب باشید که کلید API محرمانه read/write را هرگز در محیط‌های تولیدی سمت مشتری فاش نکنید.

ما همچنین دو متغیر محیطی دیگر اضافه خواهیم کرد: TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE و TACOTRANSLATE_ORIGIN.

• TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE: کد محلی پیش‌فرض (fallback). در این مثال آن را روی en برای زبان انگلیسی تنظیم می‌کنیم.
• TACOTRANSLATE_ORIGIN: «پوشه‌ای» که رشته‌های شما در آن ذخیره خواهد شد، مانند آدرس URL وب‌سایت شما. اینجا درباره مبداها بیشتر بخوانید.

TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE=en
TACOTRANSLATE_ORIGIN=your-website-url.com

مرحله ۳: راه‌اندازی TacoTranslate

برای یکپارچه‌سازی TacoTranslate با برنامهٔ شما، باید یک کلاینت با استفاده از کلیدهای API که قبلاً ایجاد کرده‌اید، بسازید. برای مثال، فایلی با نام /tacotranslate-client.js ایجاد کنید.

const {default: createTacoTranslateClient} = require('tacotranslate');

const tacoTranslate = createTacoTranslateClient({
	apiKey:
		process.env.TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_API_KEY ??
		'',
	projectLocale: process.env.TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE ?? '',
});

module.exports = tacoTranslate;

ما به زودی به‌طور خودکار TACOTRANSLATE_API_KEY را تعریف خواهیم کرد.

ایجاد کلاینت در یک فایل جداگانه استفادهٔ دوباره در آینده را آسان‌تر می‌کند. اکنون، با استفاده از یک /pages/_app.tsx سفارشی، ما ارائه‌دهندهٔ TacoTranslate را اضافه خواهیم کرد.

import React from 'react';
import {type AppProps} from 'next/app';
import {type Origin, type Locale, type Localizations} from 'tacotranslate';
import TacoTranslate from 'tacotranslate/react';
import TacoTranslateHead from 'tacotranslate/next/head';
import tacoTranslate from '../tacotranslate-client';

type PageProperties = {
	origin: Origin;
	locale: Locale;
	locales: Locale[];
	localizations: Localizations;
};

export default function App({Component, pageProps}: AppProps<PageProperties>) {
	const {origin, locale, locales, localizations} = pageProps;

	return (
		<TacoTranslate
			client={tacoTranslate}
			origin={origin}
			locale={locale}
			localizations={localizations}
		>
			<TacoTranslateHead rootUrl="https://your-website.com" locales={locales} />
			<Component {...pageProps} />
		</TacoTranslate>
	);
}

اگر از قبل pageProps و _app.tsx سفارشی دارید، لطفاً تعریف را با ویژگی‌ها و کدی که در بالا آمده است گسترش دهید.

گام ۴: پیاده‌سازی رندر سمت سرور

TacoTranslate امکان رندر سمت سرور ترجمه‌های شما را فراهم می‌کند. این موضوع تجربه کاربری را به‌طور چشمگیری بهبود می‌بخشد، چون محتوای ترجمه‌شده را بلافاصله نشان می‌دهد، به‌جای اینکه اول یک لحظه محتوای ترجمه‌نشده ظاهر شود. علاوه بر این، می‌توانیم درخواست‌های شبکه در سمت کلاینت را نادیده بگیریم، زیرا همه ترجمه‌های لازم را از پیش در اختیار داریم.

ما با ایجاد یا تغییر /next.config.js شروع خواهیم کرد.

const withTacoTranslate = require('tacotranslate/next/config').default;
const tacoTranslateClient = require('./tacotranslate-client');

module.exports = async () => {
	const config = {};

	return withTacoTranslate(config, {
		client: tacoTranslateClient,
		isProduction:
			process.env.TACOTRANSLATE_ENV === 'production' ||
			process.env.VERCEL_ENV === 'production' ||
			(!(process.env.TACOTRANSLATE_ENV || process.env.VERCEL_ENV) &&
				process.env.NODE_ENV === 'production'),
	});
};

بررسی isProduction را متناسب با پیکربندی خود تغییر دهید. اگر true باشد، TacoTranslate کلید عمومی API را نمایش خواهد داد. اگر در یک محیط محلی، آزمایشی یا پیش‌تولید باشیم (isProduction is false)، از کلید مخفی API read/write استفاده خواهیم کرد تا مطمئن شویم رشته‌های جدید برای ترجمه ارسال می‌شوند.

تا کنون ما تنها برنامه Next.js را با فهرستی از زبان‌های پشتیبانی‌شده پیکربندی کرده‌ایم. گام بعدی این است که ترجمه‌های تمام صفحات شما را دریافت کنیم. برای انجام این کار، بسته به نیازهایتان از یکی از getTacoTranslateStaticProps یا getTacoTranslateServerSideProps استفاده خواهید کرد.

این توابع سه آرگومان می‌گیرند: یک شیء Next.js Static Props Context, پیکربندی برای TacoTranslate، و خصوصیات اختیاری Next.js. توجه داشته باشید که مقدار revalidate در getTacoTranslateStaticProps به‌طور پیش‌فرض روی 60 تنظیم شده است، تا ترجمه‌های شما به‌روز بمانند.

برای استفاده از هر کدام از این توابع در یک صفحه، فرض می‌کنیم که شما فایل صفحه‌ای مانند /pages/hello-world.tsx دارید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';
import getTacoTranslateStaticProps from 'tacotranslate/next/get-static-props';
import tacoTranslateClient from '../tacotranslate-client';

export async function getStaticProps(context) {
	return getTacoTranslateStaticProps(context, {client: tacoTranslateClient});
}

export default function Page() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>;
}

اکنون باید بتوانید از کامپوننت Translate برای ترجمه رشته‌ها در تمام کامپوننت‌های React خود استفاده کنید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';

function Component() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>
}

مرحلهٔ پنجم: آن را مستقر کرده و آزمایش کنید!

تمام شد! اکنون اپلیکیشن Next.js شما به‌طور خودکار هرگاه هر رشته‌ای را به یک کامپوننت Translate اضافه کنید، ترجمه خواهد شد. توجه داشته باشید که تنها محیط‌هایی که روی کلید API مجوز read/write دارند قادر خواهند بود رشته‌های جدیدی برای ترجمه ایجاد کنند. ما توصیه می‌کنیم یک محیط آزمایشی بسته و امن داشته باشید که در آن بتوانید برنامهٔ تولیدی خود را با چنین کلید API آزمایش کنید و رشته‌های جدید را قبل از راه‌اندازی اضافه کنید. این کار از سرقت کلید API محرمانهٔ شما توسط دیگران جلوگیری می‌کند و همچنین احتمالاً از پرحجم شدن پروژهٔ ترجمه‌تان با افزودن رشته‌های جدید و نامرتبط جلوگیری می‌کند.

Be sure to check out the complete example over at our GitHub profile. There, you’ll also find an example of how to do this using the App Router! If you encounter any problems, feel free to reach out, and we’ll be more than happy to help.

TacoTranslate lets you automatically localize your React applications quickly to and from over 75 languages. Get started today!