نحوه پیاده‌سازی بین‌المللی‌سازی در یک برنامه Next.js که از Pages Router استفاده می‌کند

با جهانی‌شدن روزافزون، برای توسعه‌دهندگان وب روزبه‌روز مهم‌تر می‌شود که برنامه‌هایی بسازند که پاسخگوی کاربران از کشورهای و فرهنگ‌های مختلف باشند. یکی از راه‌های کلیدی رسیدن به این هدف بین‌المللی‌سازی (i18n) است؛ این کار به شما اجازه می‌دهد برنامهٔ خود را با زبان‌ها، واحدهای پول و قالب‌های تاریخ مختلف سازگار کنید.

در این آموزش، ما بررسی خواهیم کرد چگونه بین‌المللی‌سازی را به برنامهٔ React Next.js خود اضافه کنیم، همراه با رندر سمت سرور. TL;DR: نمونهٔ کامل را اینجا ببینید.

این راهنما برای برنامه‌های Next.js است که از Pages Router استفاده می‌کنند.
اگر از App Router استفاده می‌کنید، لطفاً به‌جایش این راهنما را ببینید.

مرحله ۱: یک کتابخانه i18n را نصب کنید

برای پیاده‌سازی بین‌المللی‌سازی (i18n) در برنامه Next.js خود، ابتدا یک کتابخانه i18n را انتخاب می‌کنیم. چندین کتابخانهٔ محبوب وجود دارد، از جمله next-intl. با این حال، در این مثال ما از TacoTranslate استفاده خواهیم کرد.

TacoTranslate به‌طور خودکار رشته‌های شما را با استفاده از هوش مصنوعی پیشرفته به هر زبانی ترجمه می‌کند و شما را از مدیریت خسته‌کنندهٔ فایل‌های JSON رها می‌سازد.

بیایید آن را با استفاده از npm در ترمینال خود نصب کنیم:

npm install tacotranslate

مرحله ۲: یک حساب رایگان TacoTranslate ایجاد کنید

حالا که ماژول را نصب کرده‌اید، وقت آن است که حساب TacoTranslate خود، یک پروژه ترجمه، و کلیدهای API مرتبط را ایجاد کنید. اینجا یک حساب کاربری ایجاد کنید. این رایگان است، و نیازی به وارد کردن کارت اعتباری نیست.

در رابط کاربری برنامه TacoTranslate، یک پروژه بسازید و به زبانهٔ کلیدهای API آن بروید. یک کلید read و یک کلید read/write ایجاد کنید. ما آن‌ها را به‌عنوان متغیرهای محیطی ذخیره خواهیم کرد. کلید read همان چیزی است که ما آن را public می‌نامیم و کلید read/write همان secret است. برای مثال، می‌توانید آن‌ها را به فایلی به نام .env در ریشهٔ پروژه‌تان اضافه کنید.

TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY=123456
TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY=789010

اطمینان حاصل کنید که هرگز کلید API مخفی read/write را در محیط‌های تولیدی سمت کاربر فاش نکنید.

ما همچنین دو متغیر محیطی دیگر اضافه خواهیم کرد: TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE و TACOTRANSLATE_ORIGIN.

• TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE: کد محلی پیش‌فرض بازگشتی. در این مثال، ما آن را روی en برای زبان انگلیسی تنظیم خواهیم کرد.
• TACOTRANSLATE_ORIGIN: “پوشه” که رشته‌های شما در آن ذخیره خواهند شد، مانند آدرس (URL) وب‌سایت شما. برای اطلاعات بیشتر درباره مبداها اینجا بخوانید.

TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE=en
TACOTRANSLATE_ORIGIN=your-website-url.com

مرحله ۳: راه‌اندازی TacoTranslate

برای ادغام TacoTranslate با برنامهٔ خود، باید یک کلاینت با استفاده از کلیدهای API که قبلاً ذکر شد ایجاد کنید. برای مثال، فایلی با نام /tacotranslate-client.js ایجاد کنید.

const {default: createTacoTranslateClient} = require('tacotranslate');

const tacoTranslate = createTacoTranslateClient({
	apiKey:
		process.env.TACOTRANSLATE_SECRET_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_PUBLIC_API_KEY ??
		process.env.TACOTRANSLATE_API_KEY ??
		'',
	projectLocale: process.env.TACOTRANSLATE_DEFAULT_LOCALE ?? '',
});

module.exports = tacoTranslate;

ما به‌طور خودکار TACOTRANSLATE_API_KEY را به‌زودی تعریف خواهیم کرد.

ایجاد کلاینت در یک فایل جداگانه استفادهٔ مجدد از آن را در آینده آسان‌تر می‌کند. حال، با استفاده از یک /pages/_app.tsx سفارشی، ما فراهم‌کنندهٔ TacoTranslate را اضافه خواهیم کرد.

import React from 'react';
import {type AppProps} from 'next/app';
import {type Origin, type Locale, type Localizations} from 'tacotranslate';
import TacoTranslate from 'tacotranslate/react';
import TacoTranslateHead from 'tacotranslate/next/head';
import tacoTranslate from '../tacotranslate-client';

type PageProperties = {
	origin: Origin;
	locale: Locale;
	locales: Locale[];
	localizations: Localizations;
};

export default function App({Component, pageProps}: AppProps<PageProperties>) {
	const {origin, locale, locales, localizations} = pageProps;

	return (
		<TacoTranslate
			client={tacoTranslate}
			origin={origin}
			locale={locale}
			localizations={localizations}
		>
			<TacoTranslateHead rootUrl="https://your-website.com" locales={locales} />
			<Component {...pageProps} />
		</TacoTranslate>
	);
}

اگر از قبل pageProps و _app.tsx سفارشی دارید، لطفاً تعریف را با خواص و کدهای بالا گسترش دهید.

مرحله ۴: پیاده‌سازی رندر سمت سرور

TacoTranslate امکان رندر سمت سرورِ ترجمه‌های شما را فراهم می‌کند. این کار تجربهٔ کاربری را تا حد زیادی بهبود می‌بخشد، چون محتوای ترجمه‌شده را بلافاصله نمایش می‌دهد، به‌جای آن‌که ابتدا لحظه‌ای محتوای ترجمه‌نشده ظاهر شود. علاوه بر این، می‌توانیم درخواست‌های شبکه‌ای در سمت کلاینت را نادیده بگیریم، زیرا همهٔ ترجمه‌های مورد نیازمان را از پیش در اختیار داریم.

ما با ایجاد یا تغییر /next.config.js شروع خواهیم کرد.

const withTacoTranslate = require('tacotranslate/next/config').default;
const tacoTranslateClient = require('./tacotranslate-client');

module.exports = async () => {
	const config = {};

	return withTacoTranslate(config, {
		client: tacoTranslateClient,
		isProduction:
			process.env.TACOTRANSLATE_ENV === 'production' ||
			process.env.VERCEL_ENV === 'production' ||
			(!(process.env.TACOTRANSLATE_ENV || process.env.VERCEL_ENV) &&
				process.env.NODE_ENV === 'production'),
	});
};

بررسی isProduction را مطابق تنظیمات خود تغییر دهید. اگر true باشد، TacoTranslate کلید API عمومی را نمایش خواهد داد. اگر در یک محیط محلی، تست، یا staging باشیم (isProduction is false)، از کلید مخفی read/write استفاده خواهیم کرد تا مطمئن شویم رشته‌های جدید برای ترجمه ارسال می‌شوند.

تا کنون، ما تنها برنامهٔ Next.js را با فهرستی از زبان‌های پشتیبانی‌شده پیکربندی کرده‌ایم. گام بعدی این است که ترجمه‌های همهٔ صفحات شما را دریافت کنیم. برای انجام این کار، بسته به نیازهای خود از getTacoTranslateStaticProps یا getTacoTranslateServerSideProps استفاده خواهید کرد.

این توابع سه آرگومان می‌گیرند: یک شی Next.js Static Props Context, پیکربندی برای TacoTranslate، و خصوصیات اختیاری Next.js. توجه کنید که revalidate روی getTacoTranslateStaticProps به‌طور پیش‌فرض روی 60 تنظیم شده است، تا ترجمه‌های شما به‌روز باقی بمانند.

برای استفاده از هر یک از این توابع در یک صفحه، فرض کنیم فایلی مانند /pages/hello-world.tsx دارید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';
import getTacoTranslateStaticProps from 'tacotranslate/next/get-static-props';
import tacoTranslateClient from '../tacotranslate-client';

export async function getStaticProps(context) {
	return getTacoTranslateStaticProps(context, {client: tacoTranslateClient});
}

export default function Page() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>;
}

اکنون باید بتوانید از کامپوننت Translate برای ترجمهٔ رشته‌ها در همهٔ کامپوننت‌های React خود استفاده کنید.

import {Translate} from 'tacotranslate/react';

function Component() {
	return <Translate string="Hello, world!"/>
}

مرحله 5: استقرار و آزمایش!

تمام شد! برنامهٔ React شما اکنون به‌طور خودکار زمانی که هر رشته‌ای را به یک Translate component اضافه کنید، ترجمه خواهد شد. توجه داشته باشید که تنها محیط‌هایی که مجوز read/write را روی کلید API دارند قادر خواهند بود رشته‌های جدیدی را برای ترجمه ایجاد کنند. ما توصیه می‌کنیم یک محیط staging بسته و امن داشته باشید تا بتوانید برنامهٔ تولیدی خود را با چنین کلید API آزمایش کرده و پیش از انتشار، رشته‌های جدید را اضافه کنید. این کار از دزدیده شدن کلید API مخفی شما توسط هر کسی جلوگیری می‌کند و همچنین احتمالاً از پُر شدن یا بزرگ‌شدن غیرضروری پروژهٔ ترجمه‌تان با اضافه شدن رشته‌های جدید و نامرتبط جلوگیری می‌کند.

حتماً در صفحهٔ GitHub ما نمونهٔ کامل را بررسی کنید. آن‌جا همچنین نمونه‌ای خواهید یافت که نشان می‌دهد چگونه این کار را با استفاده از App Router انجام دهید! اگر با مشکلی مواجه شدید، با خیال راحت با ما تماس بگیرید، و ما با کمال میل خوشحال خواهیم شد که کمک کنیم.

TacoTranslate به شما امکان می‌دهد برنامه‌های React خود را به‌طور خودکار و سریع به بیش از 75 زبان (و از آن‌ها) محلی‌سازی کنید. همین امروز شروع کنید!